H Έλλη, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, παρέμεινε στο Μπουρνόβα μαζί με την οικογένειά της, λόγω του γαλλικού διαβατηρίου του καθολικού πατέρα της. "Εγώ είμαι Σμυρνιά", απαντούσε επίμονα μέχρι τα βαθιά της γεράματα, κάθε φορά που τη ρωτούσαν αν ένιωθε περισσότερο Ελληνίδα ή Τουρκάλα.

Ο φανατισμός είναι σκοτάδι...

Η τυχαία συνάντηση και γνωριμία, του δημάρχου με τη θεία Έλλη, θα αποτελέσει το συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε μια ελληνική οικογένεια από τη Σμύρνη και μια τουρκική οικογένεια από τη Μυτιλήνη, για να κλείσει ολοστρόγγυλος ο κύκλος ... του μίσους και της καταστροφής και... να διαλυθεί ...το σκοτάδι!