Μια ιστορία που αρχίζει μαζί με τον εικοστό αιώνα και τελειώνει σήμερα - ή μάλλον, δεν τελειώνει ποτέ: η γυναίκα που ξεκινάει το 1910 από την Αδριανούπολη, φτάνει στη Θράκη με πολλές ιστορίες να την ακολουθούν. Περνάει στη Μακεδονία, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα μέσα από άλλες γυναίκες και τις δικές τους ιστορίες, με φόντο μια Ελλάδα που αλλάζει συνεχώς. Οι γυναίκες ερωτεύονται, κάνουν παιδιά, δουλεύουν, χωρίζουν, ζούνε και ανασαίνουν ενώ πίσω τους συμβαίνουν ανταλλαγές πληθυσμών, πόλεμοι, διαδηλώσεις, επαναστάσεις και εμφύλιοι. Κάθε ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σ` αυτό που λέμε «ιστορικό πλαίσιο», αλλά που στην πραγματικότητα είναι η ίδια η ζωή μας. Το πλαίσιο της ζωής μας είναι ιστορικό πάντοτε, γιατί όλα συμβαίνουν ενώ εμείς ερωτευόμαστε, χωρίζουμε, μαλώνουμε, μεγαλώνουμε και γενικότερα ζούμε. Ακριβώς όπως οι ηρωΐδες της Σκόνης της Ημέρας. Αυτό που μένει είναι η ζωή: οι όμορφες μέρες, οι πιο φωτεινές, αυτές που θυμόμαστε μέχρι το τέλος. Γίνονται σκόνη βέβαια, γιατί τίποτε δεν αντέχει στο χρόνο, πόσο μάλλον μια ημέρα. . . αλλά μέσα από τη σκόνη της κάθε όμορφης μέρας γεννιέται κάτι άλλο, η επόμενη, μια σειρά από όμορφες μέρες που περιμένουν. Κι αυτό, στο σύνολό του, είναι η Ιστορία μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]