Έχουμε την τάση να λησμονούμε ότι τα βιβλία, εξαιρετικά ευάλωτα, μπορούν να αφανιστούν ή να καταστραφούν. Διαθέτουν την ιστορία τους, όπως κάθε ανθρώπινο προϊόν, μια ιστορία όπου εμπεριέχεται, σε λανθάνουσα κατάσταση, η πιθανότητα, το ενδεχόμενο ενός τέλους.
Ο Τζωρτζ Στάινερ υπογραμμίζει με αυτόν τον τρόπο την ακατάπαυστα απειλούμενη συνέχεια και την ευπάθεια του γραπτού, στρέφοντας παραδόξως το ενδιαφέρον του σε εκείνους που θέλησαν -ή θέλουν- το τέλος του βιβλίου. Η λαμπρή προσέγγισή του στην ανάγνωση προχωρεί παράλληλα με μια εκ βάθρων κριτική των νέων μορφών πλάνης, αλλά και της αδιαλλαξίας και της βαρβαρότητας που έχουν γεννηθεί στην καρδιά μιας τάχα φωτισμένης κοινωνίας.
Ένα βιβλίο για τη γλώσσα της σιωπής και για τη σημερινή φλυαρία του κενού.
Η Σοφία Διονυσοπούλου γεννήθηκε στο Κάιρο το 1966. Σπούδασε στη Σορβόννη συγκριτική λογοτεχνία και στην Ελλάδα κλασικό τραγούδι και φωτογραφία. Έχει γράψει μια συλλογή μικρών πεζών με τίτλο "Με τις ευλογίες των νεκρών" (εκδ. Άγρα) και τα εξής θεατρικά κείμενα: "Νυχτωδία" (εκδ. Άγρα), "Νεροπομπή" (εκδ. Νεφέλη), "Ιφιγένεια της Ευριπίδου" (εκδ. Νεφέλη). Η "Νυχτωδία" έχει πάρει το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα και παίχτηκε στο φεστιβάλ Intercity της Φλορεντίας. Από το 2000 ασχολείται με τη σκηνοθεσία και έχει ανεβάσει έξι παραστάσεις. Έχει μεταφράσει επίσης πολλούς συγγραφείς, μεταξύ των οποίων Καζανόβα (εκδ. Άγρα), Σαιν Τζον Περς (περ. Ποίηση), Μολιέρο (εκδ. Επικαιρότητα), Μπαλζάκ (εκδ. Άγρα), Σαντ (εκδ. Άγρα), καθώς και λιμπρέτα για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ο Τζωρτζ Στάινερ γεννήθηκε το 1929 στο Παρίσι από Εβραίους γονείς αυστριακής καταγωγής. Η οικογένειά του μετανάστευσε στην Αμερική το 1940. Ήδη από τα πρώτα του παιδικά χρόνια μιλούσε τρεις γλώσσες· αργότερα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, στο Χάρβαρντ και στην Οξφόρδη με υποτροφία Rhodes. Δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία στα Πανεπιστήμια του Καίμπριτζ, της Γενεύης και της Οξφόρδης και συνεργάστηκε, ως κριτικός λογοτεχνίας με τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες του καιρού μας. Πρώτο του βιβλίο ήταν η μελέτη "Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι" (1958). Ακολούθησαν τα έργα "The Death of Tragedy" ("Ο θάνατος της τραγωδίας", 1960, ελλ. εκδ. Δωδώνη), "Language and Silence" ("Γλώσσα και σιωπή", 1967), "In Bluebeard΄s Castle: Some Notes Towards the Redefinition of Culture" ("Στο κάστρο του Κυανοπώγωνα: Σημειώσεις για τον επαναπροσδιορισμό της κουλτούρας", 1971, ελλ. εκδ. Scripta), "After Babel" ("Μετά τη Βαβέλ", 1975, ελλ. εκδ. Scripta), "On Difficulty" ("Περί δυσκολίας", 1978, ελλ. εκδ. Ψυχογιός), "Antigones" ("Αντιγόνες", 1984, ελλ. εκδ. Καλέντης), "Real Presences" ("Πραγματικές παρουσίες", 1989), "Heidegger" ("Χάιντεγκερ", 1992), "No Passion Spent" ("Αξόδευτα πάθη", 1996, ελλ. εκδ. Νεφέλη), "Grammars of Creation" ("Γραμματικές της δημιουργίας", 2001), η σύντομη αυτοβιογραφία του "Errata" (1998) και το μυθιστόρημα "The Deeps of the Sea" ("Τα βάθη της θάλασσας", 1996).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
