Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789608151246
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Θαυμαστής και λάτρης της κριτικής σκέψης των αρχαίων Ελλήνων, αυτό το πολυτάλαντο, παθιασμένο πνεύμα του τέλους της Βικτοριανής Εποχής, ο ιδιοφυής, ιρλανδικής καταγωγής Όσκαρ Ουάιλντ αναπτύσσει, μέσα από κείμενα σε μορφή διαλόγου, τα «πιστεύω» του για τη σπουδαιότητα της Ομορφιάς και της Τέχνης, όπου, σαν άλλος Σωκράτης, αναλύει και υπερασπίζεται τις ιδέες του με υψηλού επιπέδου διαλεκτική δεινότητα, ιδιοφυή λόγο και σαρκασμό αντάξιο του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου. Μερικές από τις θέσεις του: Το κοινό είναι υπερβολικά επιεικές. Συγχωρεί τα πάντα, εκτός από τη μεγαλοφυΐα. Οι καημένοι οι κριτικοί καταντούν ρεπόρτερ στο Πταισματοδικείο της Λογοτεχνίας και χρονικογράφοι των εγκληματιών της Τέχνης. Τα απομνημονεύματα γράφονται συνήθως από ανθρώπους που είτε έχουν χάσει πλέον τη μνήμη τους, είτε δεν έχουν κάνει ποτέ στη ζωή τους κάτι αξιόλογο. Κάθε σπουδαίος έχει τους μαθητές του, από τους οποίους ο Ιούδας είναι εκείνος που του γράφει και την αυτοβιογραφία. Η Ποιητική του Αριστοτέλη δεν είναι το τέλειο έργο σε μορφή, επειδή είναι κακογραμμένο, όμως το ύφος και ο χειρισμός του θέματος το κάνουν τέλειο. Ο Πλάτων είναι ο πρώτος που ξύπνησε στην ψυχή του ανθρώπου την επιθυμία που δεν έχει ικανοποιηθεί. Ποιος άλλος εκτός από τους Έλληνες θα μπορούσε να αναλύσει την Τέχνη τόσο καλά; Υπάρχουν τόσοι Άμλετ, όσοι και οι μελαγχολίες. Έχουμε περισσότερα να μάθουμε από τον αμαρτωλό.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο΄ Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881, κι αργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος γεννήθηκε στην Κλεπά της Ναυπακτίας και σχεδόν αμέσως ήρθε στο Νέο Κρίκελλο Φθιώτιδας και από εκεί στη Λαμία. Τελείωσε την Εμπορική Σχολή Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια σπούδασε την Αγγλική γλώσσα παρακολουθώντας μαθήματα σε κολέγια των πόλεων του Λονδίνου, της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ. Είναι ιδιοκτήτης και διευθυντής των εκπαιδευτηρίων "Δαβανέλλος", στη Λαμία. Ασχολείται με την ασπρόμαυρη φωτογραφία και έχει στο ενεργητικό του δεκάδες χιλιάδες φωτογραφίες στις οποίες απεικονίζεται ό,τι έχει ακόμα απομείνει από τον τρόπο ζωής και της ενασχόλησης των ανθρώπων της πόλης και των χωριών μας, καθώς επίσης και όλα τα δρώμενα: κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά των τελευταίων τριάντα χρόνων. Έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις φωτογραφίας στην Ελλάδα και την Ευρώπη, όπως για παράδειγμα στη Λαμία, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κόρινθο, κ.λπ. και στο Παρίσι, στο Σαράγιεβο, στο Μπρίστολ, στο Μπαθ και αλλού, και έχει πάρει μέρος σε μεγάλο αριθμό ομαδικών εκθέσεων.
Μέσα από τη συγγραφική του ενασχόληση έχουν εκδοθεί τα πιο κάτω έργα: "Η παλιά Λαμία" (λεύκωμα σε συνεργασία), 1982, "Γύφτοι σοφοί και γύφτοι μάγοι", εκδ. Γνώση, 1987, "Λαμία, το χρονικό μιας πόλης", 1994, "Λαμία, με τη γραφίδα των περιηγητών", εκδ. Οιωνός Βιβλιοχώρος, 2005. Άρθρα και μελέτες έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό και τον περιοδικό τύπο. Ασχολείται επίσης με τη μετάφραση.
