Στο βιβλίο αυτό εξετάζεται η πορεία της ραδιοφωνίας στην Ελλάδα κατά το χρονικό διάστημα 1930-1950. Στο διάστημα αυτό το ραδιόφωνο άρχισε να αποτελεί ουσιαστικό εξάρτημα της οικιακής τεχνολογίας, ακολουθώντας τη διαδρομή από τον έντυπο στον ηλεκτρονικό λόγο, όπου μέχρι την εμφάνιση της τηλεόρασης, το ραδιόφωνο κατείχε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, ως το πρώτο ηλεκτρονικό ΜΜΕ.

Καθώς ο αριθμό των συσκευών του ραδιοφώνου αυξανόταν, ταυτόχρονα διαμορφώνονταν τα ακροατήρια του παράλληλα με την αύξηση των ραδιοφωνικών σταθμών και των προγραμμάτων τους. Σημαντική υπήρξε, κατά την ίδια περίοδο, η ανάμιξη της ραδιοφωνίας στην διαμόρφωση της πολιτικής, σε συνδυασμό με την ανάδειξη του σε βασικό εργαλείο προπαγάνδας.

Όπως και στις μέρες μας, μέρες αδυσώπητης παγκόσμιας διαμάχης κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, η ραδιοφωνία εμφανίστηκε σε μεια εποχή μεγάλων, τεκτονικών αλλαγών.

Στη διαμόρφωσή και την ευρύτερη γνώση για την ραδιοφωνία στην Ελλάδα ιδιαίτερα αξιόλογο ρόλο κατείχε το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά και το ΕΜΠ- συμβολή ελάχιστα γνωστή στο ευρύτερο κοινό.

Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της Ελληνικής ραδιοφωνίας διαδραμάτισε η πλατειά γνωστή-για την ανάμιξη της σε πάμπολλες κατοπινές εξελίξεις- η Γερμανική πολυεθνική Siemens, μέσω της θυγατρικής της Telefunken.

Τέλος, δεν παραλείπεται η εξιστόρηση της συνεργασίας του ραδιοφώνου με τις εφημερίδες, τόσο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και μεταπολεμικά.