Η έρευνα της ιστορίας της παιδικής ηλικίας άρχισε εδώ και χρόνια στις χώρες της δυτικής Ευρώπης. Προκάλεσε το ενδιαφέρον όχι μόνον ιστορικών αλλά και επιστημόνων άλλων κλάδων ώστε προσφέρεται υλικό για μελέτη και σύγκριση. Εξίσου αποκαλυπτικά είναι και στοιχεία προερχόμενα από τον τομέα της πρόνοιας. Γιατί η ίδρυση, η οργάνωση, λειτουργία και εξέλιξη προνοιακών ιδρυμάτων και οργανώσεων αντικατοπτρίζουν τις αντιλήψεις μιας κοινωνίας προς τα ασθενέστερα μέλη της, που στο βιβλίο της Ελένης Καλλιγά είναι τα ορφανά και απροστάτευτα παιδιά. Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζουν πολύ καθαρά όχι μόνον τις θεωρητικές αντιλήψεις του κράτους, των συλλόγων ή των ιδιωτών αλλά και πώς και σε ποιο βαθμό αυτές οι αντιλήψεις ήταν μια γνήσια έκφραση του ενδιαφέροντος και οδήγησε σε πρακτικά μέτρα.