Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ συγκλόνισε, στην κυριολεξία, την ελληνική κοινή γνώμη. Οι εφημερίδες της Αθήνας και των επαρχιών - πάνω από πενήντα - που αντανακλούν αυτή την απήχηση, μεταδίδουν τα γεγονότα της Γαλλίας στιγμή προς στιγμή, με κρατημένη την ανάσα, δικαιούται κανείς να πει, από την αρχή του 1870 ως αρκετά χρόνια μετά, κατά την ανακήρυξη της Κομμούνας σε κράτος προλεταριακό, κατά τη διάρκεια της επανάστασης και πιο πέρα. Δεν περιορίστηκε ο τύπος μόνο στην ενημέρωση του αναγνωστικού του κοινού· σχολίασε αυτά τα γεγονότα, έκρινε τους δυο αντίπαλους του Γαλλο-γερμανικού πόλεμου, καθώς και την ένοπλη πάλη των δυο κοινωνικών τάξεων - της εργατικής και της αστικής - για την κατάχτηση της εξουσίας.
Οι Έλληνες είχαν πάντοτε ιδιαίτερους λόγους να είναι ευαίσθητοι μπροστά σε κάθε σημαντική αλλαγή στην ευρωπαϊκή πολιτική ζωή· από την αύξηση ή τη μείωση του διεθνούς ρόλου της μιας ή της άλλης μεγάλης δύναμης ήταν εξαρτημένα εξαιρετικά σημαντικά ελληνικά συμφέροντα. Η μορφή του πολιτεύματος, η απελευθέρωση των υπόδουλων στους Τούρκους και στους Άγγλους ελληνικών πληθυσμών, ήταν π.χ. από τα προβλήματα που ήταν δεμένα με το συσχετισμό των δυνάμεων στην Ευρώπη. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]