Ζούμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση από την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης στη δεκαετία του '30. Ο ασύλληπτος κερδοσκοπικός τζόγος που έστησαν οι τράπεζες και οι συναφείς χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις πάνω στα εμπορεύματα, τις συντάξεις και τα σπίτια μας, έχει καταλήξει σε τεράστιες ζημιές, που απειλούν να τινάξουν τα θεμέλια όλου του οικονομικού συστήματος.

Τρεις δεκαετίες κυριαρχίας των ιδεών του νεοφιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς καταρρέουν, καθώς οι κυβερνήσεις από τις ΗΠΑ μέχρι την Ισλανδία, προσπαθώντας να σώσουν τις οικονομίες τους, στρέφονται σε κρατικές παρεμβάσεις που φτάνουν μέχρι και την εθνικοποίηση τραπεζών.

Όμως, είναι όλα αυτά αποτέλεσμα μόνο της απληστίας των golden boys στη Wall Street, στο City του Λονδίνου ή στη Σοφοκλέους; Ο Chris Harman δίνει τη μαρξιστική απάντηση και δείχνει γιατί οι ρίζες αυτής της κρίσης πρέπει να αναζητηθούν στην πολύ πιο πλατιά και θεμελιακή κρίση κερδοφορίας που καλύπτει το σύνολο του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Σήμερα αποκαλύπτεται το πόσο παρανοϊκός, αναποτελεσματικός και καταστροφικός είναι ο καπιταλισμός. Αλλά, ποιοι θα πληρώσουν την κρίση του; Οι τράπεζες, οι πολυεθνικές και οι κυβερνήσεις επιχειρούν να φορτώσουν τα βάρη στις πλάτες των απλών ανθρώπων. Η οργάνωση της αντίστασης ενάντια σε αυτή την επίθεση πρέπει να βρει στο κέντρο της όλους όσους παλεύουμε για έναν καλύτερο κόσμο χωρίς κρίσεις, φτώχεια, πολέμους, ρατσισμό. Για μια κοινωνία που δεν θα έχει σαν κινητήρια δύναμη τον τυφλό ανταγωνισμό για κέρδη, αλλά τον δημοκρατικό προγραμματισμό με βάση τις ανάγκες της πλειοψηφίας των ανθρώπων.