Η συλλογή είναι προσπάθεια παρέκβασης απ’ το ολισθηρό μέτρημα του υπολοίπου περιγράφοντας την αλληλοσύνδεση των φαινομενικά αντίθετων δυνάμεων.
 Στο τέταρτο ποιητικό του βιβλίο ο Βασίλης Δ. Παπαβασιλείου προεκτείνει τις εικόνες πέρα από την εμβέλεια του βλέμματος στην ενδοχώρα του μη αντιληπτού. Εστιάζει στη σκοτεινή ύλη, το συνδετικό ιστό του φωτός και του αέναου κύκλου μέχρι το φέγγισμα της ευεργετικής αλήθειας μιας παράλογης παραίσθησης.
Ένα ταξίδι στο βυθό με προορισμό την επιφάνεια.