Η Μεγάλη Παρασκευή των Ρασοευχήδων
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Η Μεγάλη Παρασκευή των Ρασοευχήδων

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Τι να πεις; Τα ίδια πάλι. Καραδοκούμε για την έκπληξη, για το ξαφνικό, για την κραυγαλέα υπόθεση. Αλλά ξεφεύγει το πράγμα, με κόλπα κι ελιγμούς, κι εμείς ξανά θαμώνες άθλιοι στο ίδιο μισόφωτο, στην ίδια απάτη για γιορτή, στον ίδιο ξύλινο πάγκο, στην ίδια απελπισία.
Εγώ το `κανα κι επάγγελμα. Πενήντα ώρες τη βδομάδα, για το δωρεάν οινόπνευμα, την τζάμπα θαλπωρή μέσα στη νύχτα. Να βλέπω σιλουέτες που τρεκλίζουν και τσιράκια της απόγνωσης, κάθε βράδυ, για τρία χιλιάρικα και μισό μπουκάλι Τζόνι. Να σερβίρω σβέλτα και μ` όλο το απαιτούμενο τακτ, γερασμένα κορόιδα, ξεπεσμένες κυρίες και γελοίες μαντόνες. Να παρακολουθώ διακανονισμούς, δημόσιες σχέσεις και γενέσεις έργων κινηματογραφικών, Θεατρικών και μουσικών έργων· που έμελλε να ξεχαστούν λίγο μετά τη λάμψη τους. Δε βαριέσαι: ό,τι μας δόθηκε, καλά μας δόθηκε.
Την Πέμπτη εκείνη είχα τις μαύρες μου. Να κάνω τη δουλειά μου και να φύγω. Μόλις τους είδα να μπαίνουν, βάρεσα μέσα μου συναγερμό. Είσοδος των τριών, σαν πλάνο γουέστερν. Μπροστά ο Νίκος. Φυγάς θεόθεν και αλήτης. Δεν παραπατούσε. Όρθιος και ντούρος στα εξήντα του, κανέναν δεν προσκύνησε, γη και νερό τα φύλαξε ακέραια. Μια ιδιοφυία της ποίησης και λεβεντιά μες στα νυχτόβια λημέρια. Ήταν και Μπάροουζ της μέθης. Τα είχε πιει όλα, σ` όλες τις δυνατές ποσότητες, μ` όλους τους δυνατούς τρόπους, όλες τις δυνατές ώρες. Πίσω του, ο Θάνος και ο Γιώργος. Ο πρώτος γνώριμη φιγούρα στον κόσμο της νύχτας και φίλος μου επιστήθιος. Καθόταν πάντα στη μπάρα, έδινε χαμηλόφωνα την παραγγελία του, ρουφούσε ήσυχα όσα ουίσκι άντεχε το στραπατσαρισμένο του στομάχι, φιλοσοφούσε λίγο με τον μπάρμαν κι αποχωρούσε απαρατήρητος. Η νύχτα ήταν η μάνα του, κι αυτός το φρόνιμο παιδί της. Ο Γιώργος ήταν ναύτης, βιοπαλαιστής, τρόφιμος ακατονόμαστων ιδρυμάτων, ψηλός, μυστηριώδης και υπερβολικά ευαίσθητος για τον κόσμο μας. Επίσης, ο καλύτερος ποιητής που `βγαλε αυτή η γενιά.
Δεν ήμουν μονάχα εγώ που ένιωσα κάτι παράξενο μόλις μπήκαν και προχώρησαν αποφασιστικά προς τη μπάρα. Κάμποσα ζευγάρια μάτια καρφώθηκαν πάνω τους κι ένας ακατάστατος ψίθυρος συνόδεψε την πορεία τους. Εντάξει, έκανα μέσα μου, ας γίνει θέλημα Κυρίου. [. . .]

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Συγγραφέας)

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960. Είναι ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, άρχισε να γράφει σε έντυπα όπως το "Ιδεοδρόμιο" του Λεωνίδα Χρηστάκη και η "Χιονάτη" του Βαγγέλη Κοτρώνη, και να συνθέτει ποιήματα και πεζογραφήματα. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά όπως η "Οδός Πανός", ο "Ήχος", το "Κάππα", η "Λέξη", η "Πολιορκία", και άλλα. Συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και το περιοδικό "Έψιλον". Διατήρησε τη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα "City-Press". Ο τρόπος ζωής του τον οδήγησε στη συστηματική μελέτη των λεγόμενων "ιστορικών πρωτοποριών" (Φουτουρισμός, Dada, Υπερρεαλισμός), των Beat ποιητών και συγγραφέων, καθώς και του ρεύματος για την "υπέρβαση και την πραγμάτωση της Τέχνης" (Cobra, Λεττριστές, Καταστασιακοί). Καρπός αυτών των αναζητήσεών του είναι τα πολυσυζητημένα του βιβλία για τον William S. Burroughs, για την Internationale Situationniste, για τον Guy Debord, για τον Μάη του ΄68. Ίδρυσε και διηύθυνε την επιθεώρηση "Propaganda", όπου δημοσιεύτηκαν κρίσιμα κείμενα για την πολιτική και την κουλτούρα των καιρών μας. Έχει εργαστεί στο ελληνικό ραδιόφωνο, και συγκεκριμένα στο Δεύτερο Πρόγραμμα, στην ΕΡΑ4, στον Εν Λευκώ, στο Κόκκινο 105,5, και στο Κανάλι 1 Πειραιάς 90,4. Σήμερα διευθύνει τη σειρά "Αιφνίδια Ντοκιμαντέρ" στις εκδόσεις Γαβριηλίδης και το λογοτεχνικό περιοδικό/εγχείρημα "ΚΟΡΕΚΤ", μαζί με τον ποιητή Θάνο Σταθόπουλο, στις εκδόσεις Νεφέλη. Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Συγγραφέων.


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
44
Διαστάσεις:
20x12
Βάρος:
0.074 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση