`Σήμερον η Ένωσις είναι δυνατή αρκεί να το θελήσωμεν ημείς και να το θέσωμεν εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν η οποία δεν δύναται να την αρνηθή. Προσπάθεια ιδική μας είναι η κατάληψις της εξουσίας, η απομάκρυνσις του Μακαρίου ώστε το αίτημα της Ενώσεως, ως αίτημα ολόκληρου του Κυπριακού λαού θα υποβάλλαμεν πλέον εις τον ΟΗΕ καλούντες τούτον να τίμηση τας υπογραφάς των μελών του, και (προς) την Ελληνικήν Κυβέρνησιν. Ουδείς θα ετόλμα, ούτε η Τουρκία να κάμη απόβασιν εις Κύπρον διότι διεκδικούμεν δίκαιον αίτημα διεθνώς αναγνωρισμένον. Ο Κυπριακός λαός δεν ενέκρινε τας Συμφωνίας Ζυρίχης -Λονδίνου, ούτε είναι υπεύθυνος δι` αυτάς. Εν τω μεταξύ θα οργανώσωμεν την άμυναν της νήσου και εάν η Τουρκία θέλει να κάμη απόβασιν και ακόμη εάν η Ελλάς δεν θέληση να μας ενίσχυση η Κύπρος δύναται με τας ιδίας δυνάμεις να απoκρούση τυχόν απόβασιν Τουρκικήν. Τούτο δε αμφιβάλλω εάν η Τουρκία θα τολμήση να κάμη τοιαύτην, όχι μόνον διότι μέχρι τούδε εμπλόφαρε αλλά και διότι η εσωτερική κατάστασίς της είναι τοιαύτη ώστε είναι αμφίβολον εάν είναι εις θέσιν να κάμη επιστράτευσιν και να αντιμετώπιση πόλεμον και εις τα σύνορα της Ηπειρωτικής και νησιώτικης Ελλάδας.`

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]