Τρεις συνομιλίες του ποιητή Νίκου Καρούζου με τον Γιώργο Κακουλίδη για τις αγωνίες της τέχνης, την ορθοδοξία, την πολιτική, την κοινωνική επανάσταση, αλλά και γύρω από στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής. Στο τέλος, ωστόσο, κάθε συνομιλίας προβάλλει πάντα η ποίηση, που ήταν για τον Νίκο Καρούζο το "στασίδι" του στη ζωή.

Ο ποιητής, όπως έλεγε, είναι "σαλός", που σημαίνει παράφρων αλλά με την έννοια του εν Χριστώ, εν Θεώ. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για κοινή παραφροσύνη. Ο Χριστός δεν είναι μονάχα του χριστιανισμού, είναι κιόλας η ενσάρκωση μιας τεράστιας πνευματικής οδύνης. Το ένα φέρνει τ` άλλο. Η αθωότητα δεν πάει με την κοινή λογική, που είναι η κακιά τρέλα της μάζας. Η αθωότητα είναι η υπέρτατη νοητική διάνοια, και αυτό στην ορθοδοξία υπάρχει με το πνεύμα της νήψεως, δηλαδή της νηπτικής απάθειας, που είναι η εν Χριστώ σαλότητα. Η δια Χριστόν σαλότητα συνδέεται διαλεκτικά με την έννοια της νήψεως του μυστικισμού της ορθοδοξίας.