Η ΛΕΞΗ ΚΑΙ Η ΑΒΥΣΣΟΣ Ψάχνω να βρω τις λέξεις που δε χάνουν τη σάρκα τους τις ανασέρνω απ΄ την άβυσσο τις ντύνω, τους δίνω νέα πνοή αυτές κάποτε με εκδικούνται. Επιμένω να μιλώ με λέξεις. Δύστροπες, τρυπούν, πονούν γερνούν, ρυτίδες αιώνων, χωρίς πρόσωπο και καθρέφτη.