Πότε λέμε ότι έχει καταρρεύσει ένα πολιτικό σύστημα; Όταν για δεκαετίες ολόκληρες και παρά την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, ζωτικά προβλήματα της κοινωνίας μένουν άλυτα, κακοφορμίζουν. Ψηφίζουμε και ξαναψηφίζουμε Συντεχνίες επαγγελματιών της εξουσίας, ανθρώπους στυγνής
ιδιοτέλειας που νοιάζονται μόνο για την επαναεκλογή τους. Εντελώς ανίκανοι να δώσουν λύση στα αδιέξοδα της παιδείας, του ασφαλιστικού, της νοσοκομειακής νοσηλείας, της αντιπαραγωγικής δημοσιοϋπαλληλίας, της αναξιοκρατίας, στον εφιάλτη του δημογραφικού, των αυθαίρετων χτισμάτων,
της φοροδιαφυγής, του γκανγκστερικού συνδικαλισμού, της κοινωνικά ανεξέλεγκτης εμπορικής τηλεόρασης, της ενδοτικής διπλωματίας. Κωμικά ανίκανοι. Και ο λαός τους ψηφίζει. Δεκαετίες τώρα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]