Ο Γκέοργκ Ιγκερς, εξέχων ιστορικός της διανοητικής ιστορίας, εξετάζει σ` αυτό το βιβλίο την πορεία και τους μετασχηματισμούς των ιστορικών σπουδών κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Με αφετηρία την ανάδειξη της ιστορίας σε αυτόνομο επιστημονικό κλάδο κατά το τέλος του περασμένου αιώνα, ο συγγραφέας καταγράφει και αναλύει με παραδειγματικό τρόπο όλες τις σημαντικές τάσεις και σχολές του ευρύτερου πεδίου των ιστορικών σπουδών τόσο στον ευρωπαϊκό όσο και στον αμερικανικό χώρο. Η κοινωνική ιστορία, οι μετασχηματισμοί της μαρξιστικής ιστοριογραφίας, η σχολή των Annales, εξετάζονται διεξοδικά. Αλλά και οι νεότερες τάσεις, η μικροϊστορία, η νέα πολιτισμική ιστορία, η ανθρωπολογική προβληματική, η γλωσσική «στροφή» όπως και ευρύτερα η μεταμοντέρνα πρόκληση προσεγγίζονται με σοβαρό ενδιαφέρον και νηφαλιότητα. Η ανάλυση του Ιγκερς δεν εστιάζεται αποκλειστικά στις εσωτερικές διεργασίες της ιστορικής επιστήμης αλλά αντιθέτως ο συγγραφέας επιδιώκει σταθερά να εντάξει την ιστορική προβληματική και τους μετασχηματισμούς της σε ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Η ιστορία και η ιστοριογραφία αναδεικνύονται ως σημαντικές συνιστώσες της κοινωνικής βιωμένης εμπειρίας και της συλλογικής συνείδησης. Η ευρύτητα της προβληματικής σε συνδυασμό με τη σαφήνεια της ανάλυσης καθιστούν το βιβλίο ιδιαίτερα χρήσιμο και ενδιαφέρον τόσο για τους ιστορικούς, τους κοινωνικούς επιστήμονες, τους εκπαιδευτικούς και τους φοιτητές όσο και για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται για την ιστορική σκέψη στις σύγχρονες κοινωνίες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Αντώνης Λιάκος γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα. Είναι ιστορικός, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στα 1969-1973 φυλακίστηκε από τη Δικτατορία. Πτυχιούχος στα 1977, συνέχισε με υποτροφία του ΙΚΥ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, διδακτορική διατριβή στη νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο ΑΠΘ, 1984. Δίδαξε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ μεταξύ 1981-1990. Το 1988-1989 ήταν Honorary Research Fellow στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Το 1995 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας και στο Πανεπιστήμιο του Sydney στην Αυστραλία. Το 1996-1997 ήταν Visiting Research Fellow στο Πανεπιστήμιο του Princeton, ΗΠΑ. Το 2001 ήταν επισκέπτης καθηγητής στην Ecole Normale Superieure στο Παρίσι και το 2003 στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Διετέλεσε καθηγητής της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το ερευνητικό και συγγραφικό έργο του αφορά την νεώτερη και σύγχρονη ιστορία, ειδικότερα την ιστορία της συγκρότησης των εθνικών κρατών στην Ελλάδα και στην Ιταλία, την κοινωνική ιστορία και την ιστορία της ευρωπαϊκής ιστοριογραφίας. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει βιβλία (το ένα στα ιταλικά) και μελέτες δημοσιευμένες σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά επιστημονικά περιοδικά και ειδικούς τόμους.
Έχει διατελέσει μέλος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, της Επιτροπής Ιστορίας της Εθνικής Τράπεζας, και άλλων πρωτοβουλιών οργάνωσης της ιστορικής έρευνας. Διηύθυνε εκδοτικές σειρές Ιστορίας στις εκδόσεις "Γνώση", "Θεμέλιο" και τώρα "Νεφέλη", και αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Το Βήμα". Οι πρώτες δημοσιευμένες εργασίες του ήταν: "Οι φιλελεύθεροι στην επανάσταση του 1862: Ο πολιτικός σύλλογος "Ρήγας Φεραίος"" (1980), "Η διάθλαση των επαναστατικών ιδεών στον ελληνικό χώρο 1830-1850" (1983), "Οι δυνατότητες πρόσληψης του μαρξισμού στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα" (1984), "Η Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης (Φεντερασιόν) και η Σοσιαλιστική Νεολαία: Τα καταστατικά τους" (1985).
