Η Ιστορία της Σονέτσκα, γραμμένη τέσσερα χρόνια πριν από την αυτοκτονία της Μαρίνας Τσβετάγιεβα, είναι το κύκνειο άσμα της κορυφαίας ρωσσίδας ποιήτριας του εικοστού αιώνα, το βιβλίο μέσα στο οποίο, όπως η ίδια είχε ομολογήσει, βρίσκεται η νεότητά της ολόκληρη. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα αυτοβιογραφικό· η ιστορία της Σονέτσκα είναι συγχρόνως, και η αφήγηση μιας περιόδου της ζωής της Τσβετάγιεβα, ίσως της πιο ευτυχισμένης, ενώ τα πρόσωπα της ιστορίας είναι πραγματικά, είναι κατά κύριο λόγο ηθοποιοί και άνθρωποι του θεάτρου που έκαναν τα πρώτα τους καλλιτεχνικά βήματα λίγο μετά τη Ρωσική Επανάσταση. Βρισκόμαστε στη Μόσχα του 1919. Κεντρική μορφή ανάμεσα στους ήρωες της ιστορίας, είναι η Σονέτσκα Χολλινταίη, η γυναίκα που η Μαρίνα Τσβετάγιεβα αγάπησε περισσότερο από κάθε άλλον. Ο έρωτας, ο θάνατος και η φιλία -μια φιλία όμως που δύσκολα θα μπορούσε να διακρίνει κανείς από τον έρωτα τον πιο παθιασμένο- είναι οι κύριοι άξονες γύρω από τους οποίους περιστρέφεται η αφήγηση. (. . .) Η Τσβετάγιεβα έγραψε την ιστορία της Σονέτσκα μόλις έμαθε πως η Σονέτσκα Χολλινταίη ήταν πια νεκρή, σαν ο θάνατος να ήταν το αναγκαίο εκείνο νεύμα χωρίς το οποίο η γραφή δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεκινήσει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]