Μια ψηφιδωτή μελέτη, ουσιαστικά μελέτη παραδειγμάτων, για την ελληνική Θεολογία του 20ου αιώνα, η οποία με τρόπο κριτικό εξετάζει τις τάσεις και τις αντιστάσεις μιας εποχής, που αναζητώντας την ταυτότητά της κινήθηκε εν λευκώ από τη βαβυλώνια αιχμαλωσία έως και τη νέα ειδωλολατρία. Πρόσωπα, θεωρίες και ακριβές αγωνίες μιας ζωής, πάντα εν τόπω και εν χρόνω, αποκαλύπτουν το αναπόφευκτο του αγώνα, την αναμονή και την προσδοκία, την ανάγκη ολοκληρωτικής κατάφασης στο μυστήριο της ανεπάρκειας που κρύβει ανάσταση και έρωτα. Την κατάφαση δηλαδή σε εκείνη την πραγματικότητα που η απουσία της άφησε τον διάλογο της άσκησης και της ευχαριστίας ανεκπλήρωτο. Την καταφυγή στην αδύναμη δύναμη που επιτρέπει την ποιητική υπέρβαση της εσωστρέφειας, την ψηλάφηση του άθλου της ανάκρισης που γεννά ανάκραση τρόπου, συνάντηση τίμια. Και κάπου εκεί, στη γωνία του δρόμου, η γυναίκα του Λωτ, για να μας δείχνει τα Σόδομα, το υπαρξιακό σύνορο όλων των καλότυχων διχασμένων, που παλεύουν να σπάσουν τη βεβαιότητα της έσω ζωής, το νόστο του νόστου, που αγνοεί τα πρόσωπα και τα πράγματα, τα πολύτιμα ενός πάθους εν κινήσει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]