[...] Ποια σχέση και αξία μπορεί να έχει το βιβλίο σου, δείγμα της επιμονής και της έλξης προς τη γοητεία του παρελθόντος, με τη σημερινή ξέφρενη δημιουργική έκφραση της επιστημονικής και της τεχνολογικής προόδου και τα μελλούμενα οράματα; Η απάντηση είναι απλή. Με συναρπάζει η κάθε μορφή του παρελθόντος, που με τη φαινομενική απλότητά του και ίσως την απατηλή αποδέσμευσή του, δημιουργεί εξελικτικώς το ενορατικό μέλλον, μέσω της κατανοητής πορείας του σήμερα. Είναι σχέση φιλίας, του τότε και του μέλλοντος, του χθες και του αύριο, με τις οποίες δυσκολίες συνυπάρχουν σ΄ αυτή τη σχέση.
Μα σ΄ αυτό το δρόμο των ανασταλτικών εμποδίων, ξεκινάς το ταξίδι της αναζήτησης του παρελθόντος, με εφόδια την εμπειρία σου, τα πενιχρά υλικά μέσα και τους ψυχικούς σου δεσμούς, με ό,τι έχεις αφήσει εκεί.
Και βαδίζεις στο τότε, για να γευθείς και να οσμιστείς ό,τι έχει απομείνει, προτού οδεύσουν στη λήθη, προτού σταλούν στα αζήτητα του παρελθόντος. Να τα κρατήσεις, όσο μπορείς, στο κόσμο των μνήμης σου.
Να τα ανασυνθέσεις, σ΄ αυτή την περιπέτειά σου και να τα φέρεις κοντά σου, ζωντανεύοντάς τα με την προσωπική σου φαντασία και μορφοποιώντας τα με τον ψυχικό ρομαντισμό σου.
Για να τα ξαναδείς, να τα ξαναζήσεις, να τα ψηλαφήσεις.
Και μετά να τα αφήσεις εκεί, στην αιώνια ανάπαυσή τους, όπου είναι προσδεδεμένα, εκεί που πάντα θα σε περιμένουν, να σε συντροφεύσουν και πάλι αν τα χρειαστείς, σ΄ αυτό το διαχρονικό ταξίδι.
Αυτά, τα πορφυρένια, γαλάζια, ολοκάθαρα ή σκιερά παρελθόντα, που τόσο του γαληνεύουν τη ψυχή και γοητεύουν το πνεύμα σου.

(από την εισαγωγή του συγγραφέα)