Από τότε που ο Τριπτόλεμος κατʼ εντολή της θεάς Δήμητρας δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια της γης, κύλησαν περισσότεροι από 100 αιώνες. Μέχρι και σήμερα οι συνήθεις αναφορές σε γεωργικά θέματα γίνονται μέσα από τα κείμενα των αρχαίων συγγραφέων, του Ησιόδου, του Θεοφράστου και του Αριστοτέλη. Αντιθέτως οι Ομηρικές πηγές δεν έχουν χρησιμοποιηθεί παρά μόνον σποραδικά. Στη σύντομη μεν αλλά πολύ μεθοδική αυτή έρευνα για πρώτη φορά γίνεται μία όσο το δυνατόν λεπτομερής αναδίφηση των Ομηρικών επών, και σε αρκετές περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι πραγματικά συγκλονιστικό, γιατί αποκαλύπτονται γνώσεις εντυπωσιακές για την εποχή τους, αλλά και πρακτικής αξίας, που ακόμη και σήμερα εφαρμόζονται, ιδιαιτέρως στις λεγόμενες γεωργικά «καθυστερημένες» περιοχές. Για το λόγο αυτό καταβλήθηκε προσπάθεια από τον συγγραφέα, ώστε να επιλεγούν όλα όσα αναφέρονται στη γεωργία από τον Όμηρο και να ταξινομηθούν στο γεωργικό τομέα σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις. Ως αποτέλεσμα ήταν να προκύψει ένα σημαντικό μέρος αξιόλογων πληροφοριών, που σχολιάζονται συγκριτικά με τις γεωργικές πρακτικές του σήμερα