Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789608651289
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
«Η σκηνογραφία του λογοτεχνήματος του Παπαδιαμάντη αποδίδει μ` έναν τρόπο ύψιστα ρεαλιστικό, εκτός από τις ανθρώπινες, κοινωνικές και διαπροσωπικές παραμέτρους της εποχής και της πατρίδας του, υπέροχα το φυσικό πλαίσιο του νησιού, περιφέροντας τον αναγνώστη στα αγαπημένα και γεμάτα νόημα για τον συγγραφέα τοπία όπου διεξάγεται η δράση του διηγήματός του.
Η τοπογραφία αυτή δεν μπορεί καθόλου να θεωρηθεί δευτερεύουσα ή αμελητέα. Ασφαλώς, κάθε επαρκής αναγνώστης του έργου, διαβάζοντάς το (εφόσον δεν είναι Σκιαθίτης) πλάθει με τη φαντασία του τους τόπους της δράσης, περιδιαβαίνοντάς τους νοερά και ζώντας τους. Ο υπογράφων θέλησα να περιηγηθώ αυτοπροσώπως τους τόπους αυτούς, όσους δεν άγγιξε ακόμη η αναπότρεπτη μεταβολή των καιρών, περιδιαβαίνοντάς τους και ζώντας τους άμεσα, ώστε να κοινωνήσω με την ίδια την ύπαρξή μου την ουσία τους και να τους απομνημονεύσω με το μέσο της φωτογραφικής απεικόνισης. Καλούμε λοιπόν τους φίλους του παπαδιαμαντικού έργου, τους φίλους της Σκιάθου, τους φίλους της ελληνικής φύσης να ακολουθήσουμε τον Παπαδιαμάντη στα μέρη όπου τοποθέτησε την περιπλάνηση της Φόνισσας, περιδιαβαίνοντάς τα όχι μονάχα με τη φαντασία μας, στηριγμένη στο παπαδιαμαντικό κείμενο, αλλά και με αμεσότερη εμπειρία μέσα από τούτο το φωτογραφικό οδοιπορικό, στο οποίο τα μέρη αυτά εικονίζονται κατά τη σειρά διήγησης σε φωτογραφίες που αποδίδουν όσο το δυνατόν αληθινότερα το φυσικό τοπίο». (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ΄ όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ΄ όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Φώτης Δημητρακόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1949, από πατέρα Καλαβρυτινό και μητέρα Κεφαλωνίτισσα. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και τελείωσε το σχολείο, και το 1971 πήρε το πτυχίο του φιλολόγου, από το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής. Υπηρέτησε στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού (1972-74) ως έφεδρος ανθυπίατρος Ιππικού-Τεθωρακισμένων. Διορίστηκε το 1974 βοηθός της έδρας Βυζαντινής Φιλολογίας. Το 1984 ορκίστηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής και το ίδιο έτος λέκτωρ της Νεοελληνικής Φιλολογίας. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής της Μεταβυζαντινής και Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής της Μεταβυζαντινής και Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας. Το 1994 εξελέγη παμψηφεί καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μονάχου και το 2000 αναπληρωτής καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας και Παλαιογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο του αναφέρεται σε θέματα Βυζαντινής, Μεταβυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας, παλαιογραφίας, αγιολογίας-υμνογραφίας και εκδοτικής, από τα βυζαντινά χρόνια ως τον Παπαδιαμάντη, τον Σεφέρη και τη νεοελληνική λογοτεχνία της Κύπρου. Είναι πρόεδρος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών.
