(Σπίτι κοντά στη θάλασσα. Ο Β και η Γ από τη βεράντα ακούν τον Α στο σαλόνι. Τους απευθύνεται χωρίς να τους βλέπει.)
ο Α
Έχω τόσο προφυλαχθεί. Ίσως ζήσω κι άλλο.
Δεν θέλω να πεθάνω. Γι` αυτό προφυλάσσομαι.
Γι` αυτό κερδίζω κάθε μέρα αυτό που χάνει το σώμα όταν γερνά.
Γι` αυτό είμαι μαζί της.
Για να κερδίζω και να προφυλάσσομαι.
Όμως καμία βελτίωση μέχρι τώρα.
Ακούω τη φωνή μου
όταν το λέω αυτό.
Σε ποιόν απευθύνομαι όταν το λέω;
ο Β
Σε μένα.
Εμένα εμπιστεύεσαι.
(σύντομη παύση)
Δεν με εμπιστεύεσαι;
ο Α
Ο ένας δεν είναι αρκετός για τον άλλον.
Κανείς ακροατής δεν βρίσκεται στην υψηλού βαθμού
ετοιμότητα
εκείνου που του εμπιστεύεται τη φωνή του.
ο Β
Δεν έχω προδώσει αυτήν τη φωνή.
ο Α
Δεν έχεις προδώσει την απόσταση
που επιβάλλει η φωνή
από ανάγκη και τύχη. [...]