Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)

Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Νίκος Κ. Αλιβιζάτος (Εισηγητής)

Ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, κατάγεται όμως από την Κεφαλονιά και τη Χίο. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Ρaris V. Από το 1980 διδάσκει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου το 1992 εξελέγη καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Τακτικός συνεργάτης του "Βήματος" από το 1986 έως το 2000 και σήμερα των Νέων. Δικηγορεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Έχει γράψει μεταξύ άλλων: "Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση. Όψεις της ελληνικής εμπειρίας, 1922-1974" (Θεμέλιο, 1983, γ΄ έκδ. 1996), "Ο αβέβαιος εκσυγχρονισμός και η θολή συνταγματική αναθεώρηση" (Πόλις, 2001), "Η βασιλική περιουσία στο Στρασβούργο" (Α. Σάκκουλας, 2003) και "Πέρα από το 16: Τα πριν και τα μετά" (Αθήνα: Μεταίχμιο, 2007).

Ελίζα - Άννα Δελβερούδη (Εισηγητής)

Η Ελίζα - Άννα Δελβερούδη είναι καθηγήτρια ιστορίας του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου στον Τομέα Θεατρολογίας & Μουσικολογίας του Τμήματος Φιλολογίας, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Γιώργος Ν. Κάρτερ (Εισηγητής)

Ο Γιώργος Κάρτερ γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1928. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στην Αυστριακή Τηλεόραση (ORF) και στη RAΙ με κρατική ιταλική υποτροφία. Από το 1949 ως το 1965 εργάστηκε στο ραδιόφωνο, όπου σκηνοθέτησε ραδιοχρονικά και θεατρικά έργα κι έγραψε 500 περίπου εκπομπές, μεταξύ των οποίων τις σειρές "Σύγχρονη πνευματική Ελλάδα", "Βιβλία και Συγγραφείς" και το ηχητικό ντοκιμαντέρ "Η Φωνή του 20ού αιώνα" (14 εκπομπές), το πρώτο που μεταδόθηκε από την ελληνική Ραδιοφωνία και το Ρ.Ι. Κύπρου. Το 1960 συμμετέχει στην παρουσίαση και παραγωγή του προγράμματος του πρώτου ελληνικού σταθμού τηλεόρασης (της ΔΕΗ) στη Θεσσαλονίκη. Τον ίδιο χρόνο καθιερώνει τη ραδιοφωνική κριτική από το περιοδικό της Ελ. Βλάχου "Εκλογή". Το 1955 το μελέτημα του "Το Ραδιόφωνο και η αισθητική του", όπως και το επόμενο "Γνωριμία με την Τηλεόραση" (1962), εγκαινιάζουν την ελληνική βιβλιογραφία των Μ.Μ.Ε. Από την έναρξη λειτουργίας της ελληνικής τηλεόρασης το 1965, είναι από τα βασικά της στελέχη. Παράλληλα, δημοσιεύει σχετικά άρθρα, συνεργάζεται με Εγκυκλοπαιδικά Λεξικά και διδάσκει τηλεόραση στην Ανώτερη επαγγελματική Σχολή του Λυκ. Σταυράκου. Το βιβλίο του "Ραδιόφωνο και Τηλεόραση", μεταφρασμένο για τη RAΙ το 1967, αποτελεί θέμα στο Διεθνές σεμινάριο του Πανεπιστημιακού Κέντρου Κοινωνιολογικών Σπουδών της Ρώμης. Το 1971 και το 1972 οργανώνει και διευθύνει το Σταθμό Τηλεόρασης του ΟΤΕ στη Δ.Ε.Θ. Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση το, 1974, παρουσιάζει στην Τηλεόραση της ΕΡΤ τις "Ειδήσεις", επίκαιρα σχόλια κι εκπομπές της σειράς "Μια ταινία, μια συζήτηση". Διετέλεσε διευθυντής Τηλεόρασης της ΕΡΤ-1 και πρώτος διευθυντής Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης της ΕΡΤ-2. Επίσης, πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού θεάτρου, πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, αντιπρόεδρος του Προσωπικού της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και μέλος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου. Για τέσσερα χρόνια κράτησε τη στήλη της κριτικής του θεάτρου σ΄ αθηναϊκή εφημερίδα και της τηλεόρασης για οκτώ χρόνια στο περιοδικό "Εικόνες". Έδωσε πολλές διαλέξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια, καθώς και σε κριτικές επιτροπές θεάτρου, κινηματογράφου, τηλεόρασης και ποίησης (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Ι.Κ.Υ., Ε.Ε.Λ. κ.λπ.). Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1945 κι ως τώρα έχουν εκδοθεί 33 βιβλία του. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, ιταλικά και ρουμανικά σε βιβλία, καθώς και στα γερμανικά, ουγγρικά, βουλγαρικά, ισπανικά και τουρκικά, δημοσιευμένα σε ξένες ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά. Μελοποιημένα ποιήματα του μεταδόθηκαν από το ελληνικό ραδιόφωνο. Είναι μέλος της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών κριτικών και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσικού και Δραματικού Συλλόγου "Ωδείον Αθηνών". Το 1962 ο Δήμος Φλωρεντίας του απένειμε αργυρό μετάλλιο και τον τίτλο του επίτιμου δημότη του. Το 1999 ο Δήμος Κερκυραίων τον τίμησε με το αργυρό μετάλλιο αξιοσύνης, το 2000 ο Δήμος Αχιλλείων και τον ίδιο χρόνο, βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την ποίηση του. Το 2006 τον βράβευσε η ΕΡΤ-3 για την προσφορά του στο ραδιόφωνο. Είναι παντρεμένος με τη γνωστή βιολονίστρια Ισμήνη Χρυσοχόου. Έχει γράψει: Ποίηση "Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου", 1945 "Δευτέρα Παρουσία", 1948 "Σάντερμαχ", 1954 "Απόψε η γη καίει", 1965 "Ποιήματα 5", 1965 "Εσωτερική υπόθεσις", 1974 "Ποιήματα", 1976 "Ατομικός Φάκελλος", 1992 "Ενδόμηση", 1991 "Βιο-λογία", 1994 "Οίκος Ενοχής", 1999 "Το λάλον αίμα", 2003 "Κατά παντός υπευθύνου", 2007 Ταξιδιωτικό "Επιστροφή στη Ρώμη", 1957 Κριτική "Θεατρική θεώρηση", 1978 "Η κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης", 1988 "Η κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης" (Β΄ τόμος), 1995 Δοκίμια - Μελέτες "Το Ραδιόφωνο και η αισθητική του", 1955 "Γνωριμία με την Τηλεόραση", 1965 "Εισαγωγή στην Τηλεόραση" (ανάτυπο), 1966 "Ραδιόφωνο και Τηλεόραση", 1966 "Προπαίδεια Τηλεοράσεως", 1975 "Δοκιμές για την Τηλεόραση", 1976 "Ιστορικά της Τηλεόρασης", 1979 "Κείμενα Επικοινωνίας", 1981 "Ο ζωγράφος Γεώργιος Σ. Σαμαρτζής", 1984 "Τηλεόραση: Θέσεις και κα

Ρένα Σταυρίδη - Πατρικίου (Εισηγητής)

Η Ρένα Σταυρίδη - Πατρικίου (1934-2009) ήταν ιστορικός, καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστήμιου. Σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και του Στρασβούργου (1962-1967) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές (Diplome d΄ Etudes Superieures, DES) στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (Paris I) (1968-1970) και στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόνης (Paris IV) (1970-1973). Το 1975 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνεργάστηκε με το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης. Από το 1978 ήταν μέλος του διδακτικού και επιστημονικού προσωπικού του Παντείου Πανεπιστημίου. Στο πλαίσιο του προγράμματος "Socrates" δίδαξε θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας στα Πανεπιστήμια της Κατάνιας και του Παλέρμο (1998). Δίδαξε επίσης θέματα Βαλκανικής και Νεοελληνικής Ιστορίας ως επισκέπτρια καθηγήτρια στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociates στο Παρίσι (2003). Για τα ίδια θέματα πραγματοποίησε ομιλίες στα πανεπιστήμια της Τεργέστης, της Νεάπολης και της Κοπεγχάγης. Από το 2000 έως το 2004 χρημάτισε Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Βασικό της ερευνητικό αντικείμενο ήταν ο δημοτικισμός, το γλωσσικό ζήτημα και η ελληνική παιδεία, ενώ από το πρώτο ήδη βιβλίο της, "Δημοτικισμός και κοινωνικό πρόβλημα" (1976), που κυκλοφόρησε από τη Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη των εκδόσεων "Ερμής", την οποία διηύθυνε ο Άλκης Αγγέλου, ξεχώρισε για τη σαφήνεια των ιδεών και του ύφους, το ερευνητικό της πνεύμα και τους ορίζοντες της γραφής της. Παράλληλα, υπήρξε μια διαυγής και μαχητική παρουσία, με σταθερή παρέμβαση στον δημόσιο χώρο. Εκτός από πολυάριθμες μελέτες που δημοσίευσε σε συλλογικούς τόμους, σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά με αντικείμενο την ιστορία του νεότερου ελληνισμού, εξέδωσε τα βιβλία: "Δημοτικισμός και κοινωνικό πρόβλημα" (Ερμής, Αθήνα 1976, β΄ εκδ. Εστία 2000), "Ο Γ. Σκληρός στην Αίγυπτο: σοσιαλισμός, δημοτικισμός και μεταρρύθμιση" (Θεμέλιο, Αθήνα 1988), "Rhigas and Coray: Peres et Symboles de Lumieres Neohelleniques" (Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας- Expolangues, 1999), "Γλώσσα, εκπαίδευση και πολιτική" (Ολκός, Αθήνα 1999, β΄ εκδ. 2009), "Οι φόβοι ενός αιώνα" (Μεταίχμιο, 2008), κ.ά. Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Νοέμβριου 2009, ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια.

Σωτήρης Βαλντέν (Εισηγητής)

Ο Άξελ Σωτήρης Βαλντέν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε οικονομικά στη Σουηδία και το Παρίσι και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1996-2014). Προηγουμένως, είχε διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και γενικός γραμματέας διεθνών οικονομικών σχέσεων στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Σήμερα διδάσκει στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και άρθρων σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους, τα περισσότερα γύρω από θέματα Βαλκανίων, διεύρυνσης της Ε.Ε. και ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα και υπήρξε στέλεχος κομμάτων της ανανεωτικής και δημοκρατικής Αριστεράς.

Νίκος Κολοβός (Εισηγητής)

Ο Νίκος Κολοβός (1938-2006), γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε νομικά και διετέλεσε δύο φορές πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, με έντονη συνδικαλιστική δραστηριότητα. Με τον κινηματογράφο ασχολήθηκε από το 1960 με σειρά κριτικών και θεωρητικών κειμένων. Υπήρξε από τους βασικούς συντάκτες της δεύτερης, μεταπολιτευτικής περιόδου του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος". Στη συνέχεια, χωρίς να εγκαταλείψει τη γενέτειρά του, συνεργάστηκε με τις εκδόσεις "Αιγόκερως" και με τις εκδόσεις του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δίδαξε κινηματογράφο στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ήταν επίσης διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και συνεργάστηκε με το Τμήμα Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Ο Νίκος Κολοβός υπήρξε, επίσης, δεινός ορειβάτης, και έγραψε και δημοσίευσε, εκτός των άλλων, κείμενα για την ελληνική φύση και το περιβάλλον, περιηγητικές εντυπώσεις από το Πήλιο, κ.ο.κ.

Μάρθα - Έλλη Χριστοφόγλου (Εισηγητής)

Η Μάρθα - Έλλη Χριστοφόγλου είναι Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστήμιο Paris I, Sorbonne. Διδάσκει γενική Ιστορία της Τέχνης από το 1974 σε σχολές όλων των επιπέδων. Έχει διδάξει στο τμήμα ΕΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-94) και στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1997-98). Έχει δημοσιεύσει θεωρητικά δοκίμια και μονογραφικές μελέτες για σύγχρονους καλλιτέχνες. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Τεχνοκριτικών - AICA Hellas και της Εταιρίας Ελλήνων Ιστορικών της Τέχνης.

Ευριπίδης Γαραντούδης (Εισηγητής)

O Eυριπίδης Γαραντούδης είναι καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνων. Γεννήθηκε το 1964 στην Kαβάλα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Aπό το 1986 έως το 1989 δίδαξε νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Iνστιτούτο Bυζαντινών και Nεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάδοβας. Aπό το 1995 έως το 2003 δίδαξε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης (επίκουρος καθηγητής το 1999). Διετέλεσε επίσης ερευνητής του Iνστιτούτου Mεσογειακών Σπουδών του Iδρύματος Tεχνολογίας και Έρευνας, με αντικείμενο τη συγγραφή ιστορίας της νεοελληνικής μετρικής. Δημοσίευσε τα βιβλία: "Aρχαία και νέα ελληνική μετρική. Iστορικό διάγραμμα μιας παρεξήγησης", Πάδοβα 1989, "Πολύτροπος αρμονία. Mετρική και ποιητική του Kάλβου", Hράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης - Στέγη Kαλών Tεχνών και Γραμμάτων 1995, και "Aνθολογία νεώτερης ελληνικής ποίησης 1980-1997. Oι στιγμές του νόστου", Aθήνα, Eκδόσεις Nεφέλη 1998. Eπιμελήθηκε τα βιβλία: "Γεράσιμος Σπαταλάς, H στιχουργική τέχνη. Mελέτες για τη νεοελληνική μετρική", Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης 1997 (σε συνεργασία με την Άννα Kατσιγιάννη) και "Tάκης Σινόπουλος, Xρονικό αναγνώσεων. Bιβλιοκρισίες για τη μεταπολεμική ποίηση", Αθήνα, Σοκόλης 1999 (σε συνεργασία με τη Δώρα Mέντη). Bιβλιοκρισίες και μελέτες του για θέματα της νεοελληνικής φιλολογίας δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.

Αριστείδης Μπαλτάς (Εισηγητής)

Ο Αριστείδης Μπαλτάς γεννήθηκε το 1943 στην Κέρκυρα. Είναι ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών του τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (πρ. Γενικού Τμήματος) του ΕΜΠ. Μετά τις βασικές σπουδές μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου στο ΕΜΠ (1962-67), έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό στη Θεωρητική Φυσική στο Πανεπιστήμιο Παρισίων XI (1972). Το 1982 εκλέχθηκε λέκτορας στον Τομέα Φυσικής του ΕΜΠ, το 1984 επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας και μεθοδολογίας της φυσικής στο ίδιο Τμήμα/Τομέα, το 1992 αναπληρωτής καθηγητής και το 2002 καθηγητής φιλοσοφίας των επιστημών. Στο πλαίσιο των ερευνητικών ενδιαφερόντων του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημολογία του Λουί Αλτουσέρ, ως απόρροια της λεγόμενης Γαλλικής Σχολής Επιστημολογίας (Μπασελάρ, Canguilhem, Κοϋρέ, Cavailles), καθώς και με την αγγλοσαξονική φιλοσοφία της επιστήμης, με βάση τη σκέψη των K. Popper, T.S. Kuhn, I. Lakatos, P. Feyerabend, L. Laudan, κ.ά. Ενδιαφέρθηκε, επίσης, για τη φιλοσοφία της επιστήμης στο πλαίσιο μιας γενικότερης φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου και της γνώσης, με βάση το έργο των Βιτγκενστάιν, Νίτσε, Σπινόζα, Ντεριντά, McDowell, Μπένγιαμιν, κ.ά.Το 2002 τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του "Αντικείμενα και όψεις εαυτού" (εκδ. Εστία). Τον Δεκέμβριο του 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας στη μνήμη των Βασίλη Ξανθόπουλου-Στέφανου Πνευματικού. Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ -υπήρξε μεταξύ εκείνων οι οποίοι υπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη δημιουργίας του κόμματος- και πρόεδρος του Ινστιτούτου "Νίκος Πουλαντζάς". Διετέλεσε βουλευτής της περιφέρειας Αττικής με τον ΣΥΡΙΖΑ και ανέλαβε καθήκοντα ως Υπουργός Παιδείας (Ιανουάριος 2015-Αύγουστος 2015) και Πολιτισμού & Αθλητισμού (Σεπτέμβριος 2015-Νοέμβριος 2016) στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Γιώργος Σταθάκης (Εισηγητής)

Ο Γιώργος Σταθάκης είναι καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σπούδασε οικονομικά στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και του Νιούκαστλ. Ήταν επισκέπτης ερευνητής στο Κέντρο Βυζαντινών και Σύγχρονων Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Βιβλία του είναι: - "Ο ατελέσφορος εκσυγχρονισμός", Βιβλιόραμα, 2007 - "Το δόγμα Τρούμαν και το Σχέδιο Μάρσαλ", Βιβλιόραμα, 2004 - (με τον G. Vaggi, επιμ.) "Economic Development and Social Change: Historical Roots and Modern Perspectives", Routledge, London, 2004 - (με τον C. Kasimis, επιμ.) "The Reform of CAP and Rural Development in Southern Europe", Aldershot, Ashgate, 2003 - (με τον Ν. Θεοτοκά) " Δοκίμια για τον Μαρξ", Ο Πολίτης, 1997 - (με τον Ν. Θεοτοκά και τη Δ. Μυλωνάκη) "Αναδρομή στον Μαρξ", Δελφίνι, 1996 κ.ά.

Άγγελος Γ. Ελεφάντης (Εισηγητής)

Ο Άγγελος Ελεφάντης (1936-2008) γεννήθηκε στο Καρπενήσι. Στην Ευρυτανία έζησε ως το 1947. Τελείωσε το γυμνάσιο Χαλανδρίου και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1962. Τη δεκαετία 1964-1974 έζησε στο Παρίσι, όπου σπούδασε ανθρωπολογία και κοινωνιολογία στη Σορβόννη και ιστορία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes, στο σεμινάριο του Geirges Haupt. Το 1968, με τη διάσπαση του ΚΚΕ, εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού. Μετείχε ενεργά στην έκδοση των περιοδικών "Ελληνική Παρουσία", "Πορεία" (όργανο της ΕΠΕΣ, συλλόγου των Ελλήνων φοιτητών του Παρισιού, στο ΔΣ του οποίου υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος), "L΄ Autre Grece" (αντιδικτατορική έκδοση των Ελλήνων του Παρισιού) και "Αγώνας" (όργανο της οργάνωσης του ΚΚΕ Εσωτερικού στο Παρίσι). Το 1973 παρουσίασε την εργασία του "Le Parti Communiste de Grece devant la resistance". Το 1976 πρωτοεκδίδει και ξεκινάει τη διεύθυνση του περιοδικού "Ο Πολίτης". Το 1976 εξέδωσε επίσης την "Επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης: ΚΚΕ και αστισμός στο Μεσοπόλεμο" (εκδ. "Όλκος", επανέκδοση "Θεμέλιο", 1979 και 2000). Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, από τις στήλες του περιοδικού και γενικότερα με τη δημόσια παρουσία του, υπεράσπισε μαχητικά τις ιδέες της ανανεωτικής Αριστεράς. Μετείχε στην "Κίνηση των 400" και άλλες πρωτοβουλίες ανένταχτων για τη συγκρότηση του χώρου της ανανεωτικής Αριστεράς. Ορισμένα πολιτικά του κείμενα περιλήφθηκαν στη συλλογή "Ο ανεύρετος σοσιαλισμός" (εκδ. "Ο Πολίτης", 1982). Το 1987 εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτική Αριστερά, του οποίου υπήρξε μέλος της Πολιτικής Γραμματείας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και βασικός συνεργάτης της εφημερίδας "Η Εποχή", καθώς και του περιοδικού "Κάπα". Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 άρχισε να αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Η Αυγή", της οποίας διετέλεσε διαδοχικά αντιπρόεδρος, πρόεδρος και μέλος του Δ.Σ. Το 1991 κυκλοφόρησε το έργο του "Στον αστερισμό του λαϊκισμού" (εκδ. "Πόλις"). Επίσης, από τον Ιούλιο του 2000 και μέχρι το θάνατό του επιμελούνταν το ένθετο "Ενθέματα" ("Γνώμες και ιδέες/ λόγος και τέχνες") της "Κυριακάτικης Αυγής". Ο Άγγελος Ελεφάντης υπήρξε υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ Εσωτερικού το 1985, στο ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) στο νομό Ευρυτανίας, στις εκλογές του 2004, και στις εκλογές του 2007 ξανά με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρυτανία. Είχε παντρευτεί τη Μαριάννα Δήτσα. Είχε δύο παιδιά, τον Νικόλα και την Άννα. Άλλα βιβλία του είναι: "Διά γυμνού οφθαλμού" (εκδ. "Πόλις", 1998), το οποίο περιλαμβάνει κείμενα που δημοσιεύθηκαν στον "Πολίτη", τον "Δεκαπενθήμερο Πολίτη", την "Εποχή" και την "Αυγή", από το 1976 ως το 1997, "Minima Memorialia: η ιστορία του παππού μου" (εκδ. "Πόλις", 2001), "Μας πήραν την Αθήνα...: ξαναδιαβάζοντας την ιστορία 1941-50" (εκδ. "Βιβλιόραμα", 2002). Μετείχε σε πολλούς συλλογικούς τόμους μεταξύ των οποίων: "Ο Ιανός του εθνικισμού και η ελληνική βαλκανική πολιτική" ("Ο Πολίτης", 1992· "Βιβλιόραμα", 2007), "Των αφανών: τρεις ομιλίες για το βιβλίο της Παγώνας Στεφάνου" ("ΑΣΚΙ"/"Θεμέλιο", 1998). Επίσης, συνέγραψε το κεφάλαιο: "Το αντιστασιακό φαινόμενο" στο πολύτομο συλλογικό έργο "Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000" σε επιμέλεια Βασίλη Παναγιωτόπουλου. Επιμελήθηκε και μετέφρασε πολλά βιβλία και άρθρα. Πέθανε στην Αθήνα, μετά από μάχη με τον καρκίνο, στις 29 Μαΐου 2008, σε ηλικία 72 ετών. (φωτογραφία από το Παρίσι, 1966-1967)

Σωτήρης Ριζάς (Εισηγητής)

Ο Σωτήρης Ριζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου το 1992. Visiting Research Associate στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Kingʼs College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου το 1994-95. Ερευνητής Γ΄ από το 1998, Β΄ βαθμίδας από το 2001 και σήμερα Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Έρευνας της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών. Μεταξύ άλλων έχει δημοσιεύσει: - "Η Προεδρία της Δημοκρατίας στην ελληνική πολιτική, 1924-1935 και 1974-1985", Αθήνα 1992. - "Το Μακεδονικό Ζήτημα: εξωτερική επέμβαση και ελληνική πολιτική", Αθήνα 1996. - "Ένωση-Διχοτόμηση-Ανεξαρτησία: οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία στην αναζήτηση λύσης για το Κυπριακό, 1963-1967", Αθήνα 2000. - "Η Ελλάδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη, 1961-1964: πολιτικές και οικονομικές όψεις του προβλήματος ασφαλείας στο μεταίχμιο Ψυχρού Πολέμου και Ύφεσης", Αθήνα 2001 - "Το Κυπριακό στην κρίσιμη καμπή: η ελληνική πολιτική και το σχέδιο Acheson (1964)" - "Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η δικτατορία των συνταγματαρχών και το Κυπριακό ζήτημα 1967-1974" - "Από την κρίση στην ύφεση: ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η πολιτική της προσέγγισης Ελλάδας-Τουρκίας" - κ.ά.

Σάββας Ρομπόλης (Εισηγητής)

Ο Σάββας Ρομπόλης γεννήθηκε και ζει στην Καισαριανή. Είναι πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος (D.E.S.) του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris I). Διδάκτορας Οικονομικών Επιστημών (These d’Etat) του ΙΧ Πανεπιστημίου των Παρισίων (Paris IX). Σήμερα είναι Ομότιμος Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και κατά την περίοδο 1990-2013 ήταν Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ). Είναι έγγαμος και πατέρας δύο αγοριών.

Νικηφόρος Παπανδρέου (Εισηγητής)

Βασίλης Αγγελικόπουλος (Εισηγητής)

Νίκος Παπαμίχος (Εισηγητής)

Ο Νίκος Παπαμίχος (αρχιτέκτων, οικονομολόγος, δρ. ΑΠΘ) είναι αναπληρωτής καθηγητής στον τομέα Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής σχολής ΑΠΘ. Τα ενδιαφέροντά του εστιάζονται στην οικιστική πολιτική, την αστική ανάπτυξη και την πολεοδομία. Συντονιστής πολλών ερευνών και μελετών για τη Θεσσαλονίκη και άλλες ελληνικές πόλεις.

Στέφανος Βασιλειάδης (Εισηγητής)