Η παρούσα διατριβή αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη. Στο πρώτο μέρος κρίθηκε σκόπιμο -με αφορμή την ιατρική ιδιότητα των αγίων- να πραγματοποιηθεί μία συνοπτική θεώρηση της εξέλιξης της ιατρικής επιστήμης στο Βυζάντιο με στοιχεία πρωτογενούς έρευνας, η οποία προσφέρει ερμηνευτικά εργαλεία που αξιοποιούνται κατόπιν στην εικονογραφική προσέγγιση. Βασική προϋπόθεση για να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης η εικονογραφία ενός αγίου στο πεδίο της βυζαντινής τέχνης είναι η γνώση των σχετικών αγιολογικών κειμένων, τα οποία στην ουσία συνιστούν την πηγή της εικονογραφίας. Η μελέτη της εικονογραφίας των αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού παρουσιάζει εγγενείς δυσκολίες, οι οποίες εδράζονται σε αγιολογική βάση. Η πληθώρα των παραδόσεων για τους αγίους Αναργύρους-μάρτυρας της ευρείας διάδοσης της τιμής τους- αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας για πολλούς επιστήμονες, χωρίς ωστόσο να δοθεί οριστική απάντηση στο σύνθετο αγιολογικό πρόβλημα, που έγκειται στην ύπαρξη τριών συζυγιών με τα ονόματα Κοσμάς και Δαμιανός. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)