Στάθης Βαλούκος (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Στάθης Βαλούκος ξεκίνησε ως σκηνοθέτης ταινιών μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ, μια εκ των οποίων τιμήθηκε με το βραβείο ποιότητας του ΥΠΠΟ 1983 (Ενθύμια από τη Βαϊμάρη). Στη συνέχεια, έγραψε σενάρια σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, συνεργάστηκε στο γράψιμο σεναρίων σε κινηματογραφικές ταινίες, ενώ σατιρικά θεατρικά του μονόπρακτα παίχτηκαν σε παράσταση αθηναϊκού θιάσου. Έγραψε ακόμα τα βιβλία: Φιλμογραφία του ελληνικού κινηματογράφου (οδηγός ταινιών), Το φιλμ νουάρ (μονογραφία), Να σκοτώσεις το διάβολο (αστυνομική νουβέλα), Ο ήρωας της επόμενης σελίδας (διηγήματα), Λεξικό σκηνοθετών του παγκόσμιου κινηματογράφου (σε 4 συμπληρωμένες, ανά τριετία, εκδόσεις), Η ελληνική τηλεόραση (ιστορία και παρουσίαση του δραματοποιημένου προγράμματος της περιόδου 1968-1998), και, τέλος, Το σενάριο (1997), μια μελέτη της δομής και της τεχνικής συγγραφής ενός κινηματογραφικού έργου, βιβλίο που επιλέχτηκε ως πανεπιστημιακό βοήθημα και διδάσκεται σε δύο πανεπιστημιακές σχολές (Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Πάντειος Σχολή). Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος και της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.

Θανάσης Σκρουμπέλος (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Θανάσης Σκουρμπέλος γεννήθηκε στον Κολωνό το 1944. Σπούδασε κινηματογράφο στο London Film School. Έχει γράψει αρκετά σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση: "Ανατολικός άνεμος", "Τοπική εφημερίδα", "Καλή πατρίδα, σύντροφε", "Η Αριάδνη μένει στη Λέρο" κ.ά. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του "Εργατικό παραμύθι", "Μετανάστες", "Τα φίδια στον Κολωνό", "Ο Αϊ Γιώργης των Γραικών". Έχει γράψει και σκηνοθετήσει τις μεγάλου μήκους ταινίες: "Ο Τζώνης Κελν, κυρία μου"," Χαβάη", "Αλιόσσα", την ομαδική "Νέος Παρθενώνας", και την σπονδυλωτή "Η αυλή με τα σκουπίδια". Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος.

Γιάννης Τζιώτης (Υπεύθυνος Σειράς)

Ιάκωβος Σ. Καμπανέλλης (Συγγραφέας)

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γεννήθηκε το 1922. Το 1934 λόγω οικονομικών προβλημάτων οι γονείς του, με τα εννέα τους παιδιά μετοίκησαν στην Αθήνα. Τα προβλήματα όμως της οικογένειας αντί να λυθούν αυξήθηκαν. Έτσι ο Ιάκωβος αναγκάστηκε να εργάζεται την ημέρα και να σπουδάζει σε μια νυχτερινή Τεχνική Σχολή. Τη δίψα του για μόρφωση, την κάλυψε νοικιάζοντας μεταχειρισμένα βιβλία από τα παλαιοβιβλιοπωλεία. Στα δεκαοχτώ του χρόνια ήταν ήδη γνώστης μεγάλου μέρους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το 1942 σε μιαν απόπειρα απόδρασης από την Ελλάδα, συλλαμβάνεται από την Γκεστάπο και μεταφέρεται στο Ες - Ες Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως Μαουτχάουζεν, στην Αυστρία. Μένει κρατούμενος μέχρι 5-5-1945. Δηλαδή είναι ένας από τους λίγους, επιλήσαντες. Όταν επιστρέφει στην Αθήνα μια παράσταση στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ τον συναρπάζει και αρχίζει να μελετά θέατρο. Το 1950 παρουσιάζεται το πρώτο του έργο και το χειμώνα 2000-2001 το τριακοστό του. Για την προσφορά του επί μισόν αιώνα στο νεοελληνικό θέατρο του έχουν απονεμηθεί οι τίτλοι: - Επίτιμος Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου - Επίτιμος Διδάκτωρ της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. - Επίτιμος Διδάκτωρ της Θεατρολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. - Εξελέγη παμψηφεί τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών - Και επίσης, έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με την απονομή ανωτάτου παρασήμου. Έργα του που παίχτηκαν είναι: "Χορός πάνω στα στάχυα" - Θίασος Αδ. Λεμού, 1950. "Εβδόμη μέρα δημιουργίας" - Εθνικό Θέατρο, Β΄ Σκηνή, 1955-56. Τα μονόπρακτα "Αυτός και το παντελόνι του" και "Κρυφή ζωή" - Βασ. Διαμαντόπουλος, 1957. "Η αυλή των θαυμάτων" - Θέατρο Τέχνης, 1957-58."Η ηλικία της νύχτας" - Θέατρο Τέχνης, 1958-59. "Ο Γορίλας και η Ορτανσία" - Θίασος Ε. Βεργή, 1959. "Παραμύθι χωρίς όνομα" - Νέο θέατρο Βασ. Διαμαντόπουλου - Μαρ. Αλκαίου, 1959-60. "Γειτονιά των αγγέλων" - Θίασος Καρέζη, 1963-64. "Βίβα Ασπασία" - Θίασος Καρέζη, 1966-67. "Οδυσσέα γύρσε σπίτι" - Θέατρο Τέχνης, 1966-67. "Αποικία των τιμωρημένων" - Πειραματικό Θέατρο Ριάλδη, 1970-71. "Ασπασία" - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1971-72. "Το μεγάλο μας τσίρκο" - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1973. "Το κουκί και το ρεβύθι" - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1974. "Ο εχθρός λαός" - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1975. "Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα" - Θέατρο Τέχνης 1976-77. "Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού" - Θέατρο Τέχνης 1978-79. "Ο μπαμπάς ο πόλεμος" - Θέατρο Τέχνης, 1981. "Ο αόρατος Θίασος - Εθνικό Θέατρο, 1988. "Ο δρόμος περνά από μέσα" - Πειραματικό θέατρο της Πόλης, Μαριέττας Ριάλδη, 1990. "Ο Δείπνος", τρίπτυχο, Εθνικό Θέατρο, 1993. Έχει γράψει και τον κινηματογράφο: "Στέλλα", "Δράκος", "Αρπαγή της Περσεφόνης", "Το κανόνι και τ΄ αηδόνι". Πεζά: "Μαουτχάουζεν", χρονικό από την εκεί εμπειρία του. Έχουν παρουσιασθεί έργα του στην Αγγλία, Αυστρία, Σουηδία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Σοβ. Ένωση, Αν. και Δυτ. Γερμανία, Τουρκία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα