Η λειτουργία του κρυφού σχολειού { Κ.Σ } όπως και η μεγάλη συμβολή του στο φωτισμό του Γένους κατά τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς, ήταν αυτονόητη ιστορική πραγματικότητα μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα περίπου. Έκτοτε όμως άρχισε δειλά-δειλά η αμφισβήτηση της ύπαρξης του, η οποία έχει κορυφωθεί στις μέρες μας, καθώς υποστηρίζεται και από σύγχρονους ιστορικούς του Νέου Ελληνισμού. Οι τελευταίοι μάλιστα, στην προσπάθεια τους να ξαναγράψουν την ιστορία της δουλείας του Γένους στον οθωμανικό δυνάστη υποστηρίζουν, ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το Κ.Σ. είναι ιστορικό ψέμα. Είναι λένε ένας μύθος που επλάσθη για να ενισχύσει το κύρος της εκκλησίας. Και για να δικαιολογήσουν τη θέση τους αυτή ισχυρίζονται δύο πράγματα: πρώτον, ότι δεν μπορεί να γίνεται λόγος για Κ.Σ. αφού οι Τούρκοι δεν απαγόρευαν τη λειτουργία σχολείων, και δεύτερον, ότι δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες που να βεβαιώνουν την ύπαρξη του Κ.Σ. Ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού προσπαθεί, με επιστημονική τεκμηρίωση, να αποδείξει ότι το Κ.Σ. δεν είναι ούτε ψεύδος ούτε μύθος, όπως υποστηρίζουν οι πολέμιοί του. Είναι αντίθετα, ιστορική πραγματικότητα, την οποία δημιούργησε η αδάμαστη θέληση του έθνους στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς, προκειμένου να διασώσει την αυτοσυνειδησία του και, όταν έλθει η ώρα, να επαναστατήσει για να αποκτήσει την ελευθέρια του.