Ο κυρ- Λύκος φρόντιζε, κάθε φορά που πήγαινε στις στάνες για κανένα σφαχτό, να κλέβει και καμιά κοτούλα για τη γειτόνισσά του την κυρά- Μάρω. Έτσι την φώναζε. Κι εκείνη, όταν πήγαινε στα κοτέτσια, στεκόταν έξω απ΄ τα παράθυρα και μάθαινε τις κινήσεις των τσοπάνηδων. Έτσι, ο κυρ- Λύκος ήταν πάντοτε ενημερωμένος και προγραμμάτιζε τις ενέδρες του ανάλογα με τις υποδείξεις της φίλης του, της κυρά- Μάρως.