Χρειάστηκε να περάσουν δύο σχεδόν αιώνες από την ημέρα που ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ άφησε την τελευταία πνοή του στη Λειψία, για να βγει από τη λήθη και την αφάνεια, τόσο αυτός ο ίδιος, όσο και το τεράστιο έργο του. Και δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι πρώτος ο Φέλιξ Μάντελσον ξανάφερε στην επικαιρότητα τον ξεχασμένο συμπατριώτη του, ερμηνεύοντας έργα του στη Γερμανία και στην Αγγλία. Μερικά χρόνια πριν, το 1774, ο βασιλιάς Φρειδερίκος Β΄ είχε στείλει έργα του Μπαχ στο φιλόμουσο βαρόνο Βαν Σβίτεν, πρέσβη τότε στην Αυλή της Μαρίας Θηρεσίας. Ο τελευταίος εμύησε τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ στην τέχνη του Γ.Σ. Μπαχ, κάνοντας το νεαρό συνθέτη να συγκλονιστεί και να δηλώσει ότι επρόκειτο για κάτι το μεγάλο και πρωτόγνωρο στην τέχνη. Η ιστορική αυτή βιογραφία του Γιώργου Ν. Δρόσου καταγράφει με υπευθυνότητα και ακρίβεια όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή του και επηρέασαν το έργο του. Ο συγγραφέας, χωρίς να ωραιοποιεί τις καταστάσεις ή να αποκρύπτει γεγονότα, αναφέρεται με ρεαλισμό στη δύσκολη ζωή του αυτοδίδακτου συνθέτη, απ΄ τη στιγμή που διάλεξε τη μουσική ως βιοποριστικό επάγγελμα. Πρόκειται για μιαν αξιόλογη βιογραφία που έλειπε από την Ελληνική Βιβλιογραφία. Νίκος Κανελλόπουλος