Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789604693474
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η Δωροθέα Κοντελετζίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι Ιστορικός της Τέχνης (Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου) και Διδάκτορας της Θεωρίας της Τέχνης (Α.Π.Θ.). Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων και κειμένων σε περιοδικά Τέχνης και Λόγου καθώς και σε έντυπες και ψηφιακές εφημερίδες και προλογίσει/επιμεληθεί σημαντικό αριθμό εκθέσεων.
Έχει διδάξει Ιστορία Σύγχρονης Τέχνης και Θεωρία στο παράρτημα του Saint-Etienne, Θεσσαλονίκη, στο Α.Π.Θ και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.
Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε συνέδρια που άπτονται της Θεωρίας της Τέχνης καθώς και σε κριτικές επιτροπές συνεδρίων και εκθέσεων.
Έχει εκδώσει μονογραφίες καλλιτεχνών καθώς και το βιβλίο "Η Ιδέα ως υλικό το υλικό ως ιδέα. Οι Έλληνες καλλιτέχνες στο Παρίσι από το 1960-1980", εκδ. Επίκεντρο, 2014.
Είναι μέλος της AICA-HELLAS, του Μ.Μ.Σ.Τ και της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1902. Σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον Θ. Θωμόπουλο. Εργάστηκε στο ατελιέ του γλύπτη Marcel Gimond στο Παρίσι και μελέτησε τις τεχνικές της χαλκοχυτικής στην Ιταλία, καθώς και τα έργα των Michelangelo, Pisano, Donatello, Manzoni, Manzu, Pomodoro.
Εκτός από τη γλυπτική έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Υπήρξε ενεργό μέλος καλλιτεχνικών ομάδων, συμμετέχοντας σε εκθέσεις και συναντήσεις των ομάδων αυτών. Από το 1956 αποτελούσε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Πολιτισμού. Από το 1936 έχει πραγματοποιήσει σημαντικό αριθμό ατομικών εκθέσεων και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Biennale της Βενετίας (1940, 1956, 1964, 1993, 1995), στη Δ΄ Biennale του Σάο Πάολο και στη Biennale του Καϊρου.
Στα έργα του ενδιαφέρεται για την αρμονική συνύπαρξη των γλυπτών με τον περιβάλλοντα χώρο, ενώ συνεργάστηκε συχνά με αρχιτέκτονες. Μερικά σημαντικά έργα του σε δημόσιους χώρους είναι: Μνημείο για τις ηρωίδες του Ζαλόγγου, Μνημείο Πεσόντων Δήμου Νίκαιας, Γλυπτό από Cor-ten στη ΔΕΘ, Μνημείο για τον Κύπριο Φοιτητή Κυριάκο Μάτση, στο ΑΠΘ, Δελφοί στην Αθήνα, Ελιά στην Αθήνα, Χωρίς Τίτλο, Cour d΄ Honneur Κτιρίου Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Πέθανε τον Μάιο του 2004.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Πέγκυ Κουνενάκη γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1950. Σπούδασε δημοσιογραφία στην Αθήνα και την Αγγλία, όπου και παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και κριτικού λόγου. Στην Αθήνα εργάστηκε στην εφημερίδα "Αυγή" ως πολιτιστική συντάκτης και αργότερα ως υπεύθυνη του πολιτιστικού τμήματος της "Κυριακάτικης Αυγής" (1976-1987). Εργάστηκε ως υπεύθυνη ύλης και πολιτιστικού στο περιοδικό "Ταχυδρόμος" (1980-1993). Στην εφημερίδα "Καθημερινή" συμμετείχε στο πολιτιστικό τμήμα του κυριακάτικου φύλλου και στο ένθετο περιοδικό της "Επταήμερο" (1994-2004). Επίσης, διατήρησε τη στήλη εικαστικής κριτικής για ένα και πλέον χρόνο στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Athens Voice" (2003-2004).
Τα τελευταία χρόνια έχει οργανώσει πολλές εικαστικές εκθέσεις και έχει γράψει βιβλία.
Η Παρασκευή Κατημερτζή (1950-2015) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Σχολή Δημοσιογραφίας "Όμηρος" και στη Δημόσια Σχολή Ξεναγών. Μιλώντας άπταιστα αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά και γαλλικά, εργάστηκε επί σειρά ετών ως ξεναγός. Η είσοδός της στη δημοσιογραφία έγινε το 1979 στην εφημερίδα "Ελεύθερη Γνώμη". Την επόμενη χρονιά άρχισε να συνεργάζεται με την "Αυγή". Η συνεργασία της με την εφημερίδα "Τα Νέα" ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και διήρκεσε έως τη συνταξιοδότησή της, το 2009. Διαπιστευμένη συντάκτρια στο Υπουργείο Πολιτισμού, ασχολήθηκε με οξύ πνεύμα και ανανεωτική διάθεση με το αρχαιολογικό και το πολιτιστικό ρεπορτάζ, καθώς και με το εικαστικό ρεπορτάζ, το οποίο κάλυψε επί χρόνια. Υπέγραψε μεταξύ άλλων κείμενα για τη Βάσω Κατράκη, τη Nelly’s, τον Γιάννη Κουνέλλη, τον Γιάννη Ψυχοπαίδη, τον Χρήστο Μποκόρο, τον Σπύρο Βασιλείου και άλλους καλλιτέχνες της σειράς μονογραφιών "Σύγχρονοι έλληνες εικαστικοί" που κυκλοφόρησαν από "Τα Νέα". Εξέδωσε έναν τόμο για την "Αρχιτεκτονική της πέτρας" (ΔΟΛ, 2008), καθώς και ημερολόγια αφιερωμένα στην ελληνική φύση. Επίσης, επιμελήθηκε τους τόμους "El Greco: Δομήνικος Θεοτοκόπουλος: Κρήτη - Βενετία - Ρώμη - Ισπανία" (ΔΟΛ, 2007), "Αρχαίες πολιτείες" (ΔΟΛ, 2007), "Ακρόπολη, από τα μνημεία στο Mουσείο" (ΔΟΛ, 2009) κ.ά. Το 2005 τιμήθηκε με το βραβείο δημοσιογραφίας του Ιδρύματος Μπότση. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα την Πέμπτη 2 Απριλίου 2015, σε ηλικία 64 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1902. Σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον Θ. Θωμόπουλο. Εργάστηκε στο ατελιέ του γλύπτη Marcel Gimond στο Παρίσι και μελέτησε τις τεχνικές της χαλκοχυτικής στην Ιταλία, καθώς και τα έργα των Michelangelo, Pisano, Donatello, Manzoni, Manzu, Pomodoro.
Εκτός από τη γλυπτική έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Υπήρξε ενεργό μέλος καλλιτεχνικών ομάδων, συμμετέχοντας σε εκθέσεις και συναντήσεις των ομάδων αυτών. Από το 1956 αποτελούσε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Πολιτισμού. Από το 1936 έχει πραγματοποιήσει σημαντικό αριθμό ατομικών εκθέσεων και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Biennale της Βενετίας (1940, 1956, 1964, 1993, 1995), στη Δ΄ Biennale του Σάο Πάολο και στη Biennale του Καϊρου.
Στα έργα του ενδιαφέρεται για την αρμονική συνύπαρξη των γλυπτών με τον περιβάλλοντα χώρο, ενώ συνεργάστηκε συχνά με αρχιτέκτονες. Μερικά σημαντικά έργα του σε δημόσιους χώρους είναι: Μνημείο για τις ηρωίδες του Ζαλόγγου, Μνημείο Πεσόντων Δήμου Νίκαιας, Γλυπτό από Cor-ten στη ΔΕΘ, Μνημείο για τον Κύπριο Φοιτητή Κυριάκο Μάτση, στο ΑΠΘ, Δελφοί στην Αθήνα, Ελιά στην Αθήνα, Χωρίς Τίτλο, Cour d΄ Honneur Κτιρίου Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Πέθανε τον Μάιο του 2004.
Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1902. Σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον Θ. Θωμόπουλο. Εργάστηκε στο ατελιέ του γλύπτη Marcel Gimond στο Παρίσι και μελέτησε τις τεχνικές της χαλκοχυτικής στην Ιταλία, καθώς και τα έργα των Michelangelo, Pisano, Donatello, Manzoni, Manzu, Pomodoro.
Εκτός από τη γλυπτική έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Υπήρξε ενεργό μέλος καλλιτεχνικών ομάδων, συμμετέχοντας σε εκθέσεις και συναντήσεις των ομάδων αυτών. Από το 1956 αποτελούσε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Πολιτισμού. Από το 1936 έχει πραγματοποιήσει σημαντικό αριθμό ατομικών εκθέσεων και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Biennale της Βενετίας (1940, 1956, 1964, 1993, 1995), στη Δ΄ Biennale του Σάο Πάολο και στη Biennale του Καϊρου.
Στα έργα του ενδιαφέρεται για την αρμονική συνύπαρξη των γλυπτών με τον περιβάλλοντα χώρο, ενώ συνεργάστηκε συχνά με αρχιτέκτονες. Μερικά σημαντικά έργα του σε δημόσιους χώρους είναι: Μνημείο για τις ηρωίδες του Ζαλόγγου, Μνημείο Πεσόντων Δήμου Νίκαιας, Γλυπτό από Cor-ten στη ΔΕΘ, Μνημείο για τον Κύπριο Φοιτητή Κυριάκο Μάτση, στο ΑΠΘ, Δελφοί στην Αθήνα, Ελιά στην Αθήνα, Χωρίς Τίτλο, Cour d΄ Honneur Κτιρίου Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Πέθανε τον Μάιο του 2004.
