"Το όλο έργο διέπεται από έναν έντονο υπαρξιακό προβληματισμό, που περνά από διάφορες φάσεις για να καταλήξει σε μια θετική αλλά σκληρή κατάφαση ζωής, όπως αυτό δηλώνει το δυναμικό φινάλε". Με αυτές τις γραμμές ο συνθέτης προσπάθησε να περιγράψει το Κουιντέτο που, όπως είχε ο ίδιος αναφέρει, είχε ως αφορμή για τη σύνθεσή του το κείμενο "Ο μεγάλος ιεροεξεταστής" του Ντοστογιέφσκι από το έργο "Αδελφοί Καραμαζώφ". [...] Θα τολμούσαμε να διατυπώσουμε την άποψη ότι το μεγάλο επίτευγμα του έργου δεν είναι η μουσική καταγραφή ενός διαλόγου που καταλήγει στη "σκληρή κατάφαση της ζωής", αλλά η περιγραφή του συνόλου των συναισθημάτων που μας γεννά ο χώρος, ο χρόνος και τα κάθε λογής παράλληλα, αλλά ανεξάρτητα, ερεθίσματα που συμβάλλουν στην, συνήθως, πρόσκαιρη λύση της όποιας φιλοσοφικής ανησυχίας. Σαν ένα κομμάτι ζωή είναι το "Κουιντέτο", που έκοψε για μας από τη σκέψη του ένας συνθέτης, ο Γιώργος Σισιλιάνος. Φίλιππος Τσαλαχούρης