Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604760459
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Γεννήθηκε το 1935 στο Κιλκίς. Σπούδασε φιλολογία στο Παν/μιο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στην Αθήνα (1961-1966) και έζησε για πολλά χρόνια στο Παρίσι (1966-1977), όπου δίδαξε νεοελληνικά στο Παν/μιο της Nanterre και στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Το 1977 εξελέγη καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Έκτοτε ζει και διδάσκει στη Θεσσαλονίκη. Βιβλία του:
-Λουκιανού: Εταιρικοί και νεκρικοί διάλογοι (προλεγόμενα, μετάφραση, σημειώσεις) Γαλαξίας 1967.
-Γκ. Φλωμπέρ: Η αισθηματική αγωγή (χρονολόγιο, προλεγόμενα, βιβλιογραφία, μετάφραση, σημειώσεις), Γαλαξίας 1971, Οδυσσέας 1981.
-Α. Παπαδιαμάντης αυτοβιογραφούμενος (εισαγωγή, κείμενα, κρίσεις), Ερμής 1974, 1981.
-Γ. Μ. Βιζυηνός: Νεοελληνικά διηγήματα (εισαγωγή, κείμενα, κρίσεις), Ερμής 1980.
-Για τη μεταπολεμική μας πεζογραφία - Κριτικές καταθέσεις, Στιγμή 1989. Κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Eυριπίδης Γαραντούδης είναι καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνων. Γεννήθηκε το 1964 στην Kαβάλα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Aπό το 1986 έως το 1989 δίδαξε νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Iνστιτούτο Bυζαντινών και Nεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάδοβας. Aπό το 1995 έως το 2003 δίδαξε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης (επίκουρος καθηγητής το 1999). Διετέλεσε επίσης ερευνητής του Iνστιτούτου Mεσογειακών Σπουδών του Iδρύματος Tεχνολογίας και Έρευνας, με αντικείμενο τη συγγραφή ιστορίας της νεοελληνικής μετρικής. Δημοσίευσε τα βιβλία: "Aρχαία και νέα ελληνική μετρική. Iστορικό διάγραμμα μιας παρεξήγησης", Πάδοβα 1989, "Πολύτροπος αρμονία. Mετρική και ποιητική του Kάλβου", Hράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης - Στέγη Kαλών Tεχνών και Γραμμάτων 1995, και "Aνθολογία νεώτερης ελληνικής ποίησης 1980-1997. Oι στιγμές του νόστου", Aθήνα, Eκδόσεις Nεφέλη 1998. Eπιμελήθηκε τα βιβλία: "Γεράσιμος Σπαταλάς, H στιχουργική τέχνη. Mελέτες για τη νεοελληνική μετρική", Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης 1997 (σε συνεργασία με την Άννα Kατσιγιάννη) και "Tάκης Σινόπουλος, Xρονικό αναγνώσεων. Bιβλιοκρισίες για τη μεταπολεμική ποίηση", Αθήνα, Σοκόλης 1999 (σε συνεργασία με τη Δώρα Mέντη). Bιβλιοκρισίες και μελέτες του για θέματα της νεοελληνικής φιλολογίας δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αλέξης Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και στο Παρίσι. Σήμερα είναι καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου εργάζεται από το 1989· τα χρόνια 1976-1989 εργάστηκε στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος Δημήτρης Ραυτόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1924. Παρακολούθησε μαθήματα στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού. Από τα εφηβικά του χρόνια αναμίχθηκε στις κινήσεις της πολιτικής νεολαίας της Αριστεράς. Υπήρξε συντάκτης της εφημερίδας "Ελεύθερη Ελλάδα" (1946-1947) και παράλληλα αρθρογραφούσε στο περιοδικό της ΕΠΟΝ "Νέα Γενιά" (1944-1945). Μετά τη χαλάρωση των μετεμφυλιακών μέτρων εργάστηκε στις εφημερίδες "Η Αυγή" (1952-1967), "Ελεύθερος", "Ώρα" (1955-1956). Μαζί με τον Κ. Κουλουφάκο, τον Τ. Πατρίκιο, τον Κ. Πορφύρη, κ.α. σχημάτισαν τη συντακτική ομάδα του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης". Κατά την περίοδο της δικτατορίας (1967-1974), ο Ραυτόπουλος διέφυγε στη Γαλλία. Εκεί εργάστηκε ως συντάκτης στο "Λεξικό Robert" και συμμετείχε στο αφιέρωμα του περιοδικού "Temps Modernes" για την Ελλάδα (1969), συνθέτοντας μία ανθολογία κειμένων από διωχθέντες συγγραφείς. Ιδιαίτερα διαπλαστική για τις πολιτικές θέσεις του και για τη μετέπειτα ιδεολογική εξέλιξή του ήταν η φιλική σχέση του με τον Άρη Αλεξάνδρου, αποτέλεσμα της οποίας ήταν οι οξύτατες αντιδογματικές θέσεις του. Μετά τη μεταπολίτευση ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Ηριδανός", το οποίο με τα αφιερώματά του πραγματοποίησε ανοίγματα προς νέες τάσεις της λογοτεχνίας. Παράλληλα, έγραφε επιφυλλίδες στην "Αυγή" (1977-1980) και αργότερα εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα "Απογευματινή" (1976-1981). Αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Εξέδωσε τα κριτικά έργα: "Οι ιδέες και τα έργα" (1965), "Τέχνη και εξουσία" (1985), "Κρίσιμη λογοτεχνία" (1986), "Σημεία στίξεως" (1987), "Άρης Αλεξάνδρου: ο εξόριστος" (1996), "Αναθεώρηση Τέχνης: η Επιθεώρηση Τέχνης και οι άνθρωποί της" (2006). Ο Ραυτόπουλος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μαρξιστικής κριτικής στη μεταπολεμική περίοδο. Με τα κείμενά του στην "Επιθεώρηση Τέχνης", αναδείχθηκε σε έναν από τους δυναμικότερους και σημαντικότερους νέους βιβλιοκριτικούς και μελετητές της μεταπολεμικής περιόδου. Παρά τις ακραίες, λόγω των πολιτικών συγκυριών, απόψεις του, απέφυγε συστηματικά τον δογματισμό. Υπήρξε διεισδυτικός, οξυδερκής, αιχμηρός στις τοποθετήσεις του και συχνά τολμούσε ρωμαλέα διατύπωση. Σταδιακά η ματιά του πλουτίστηκε από ένα ποιητικό φρόνημα. Το 1997 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο δοκιμίου-κριτικής για το έργο του "Άρης Αλεξάνδρου: ο εξόριστος". Το 2008 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ (προσφωνήθηκε από τον πρόεδρο του τμήματος, καθηγητή Αντώνη Ρεγκάκο, και την αναπληρώτρια καθηγήτρια νεοελληνικής φιλολογίας, Μαίρη Μικέ). Το 2009 τιμήθηκε με το βραβείο "Διδώ Σωτηρίου" της Εταιρείας Συγγραφέων για το σύνολο του έργου του. Το 2017 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Ελισάβετ Κοτζιά γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Είναι κριτικός λογοτεχνίας. Σπούδασε οικονομικά στο Τμήμα Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό τμήμα Ευρωπαϊκών Σπουδών στο London School of Economics. Εργάστηκε στο περιοδικό "Το τέταρτο" (1987-1989) και από το 1987 ως το 2012 κάλυψε την εβδομαδιαία στήλη κριτικής βιβλίου στην εφημερίδα "Καθημερινή".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Χρήστος Γ. Παπουτσάκης (Χανιά, 1934 - Αθήνα, 9 Μαρτίου 2009) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας, δημοσιογράφος και εκδότης του πολιτικού και πολιτιστικού περιοδικού Αντί.
Τον Ιούλιο του 1947 παρακρατικοί δολοφόνησαν τον πατέρα του, που ήταν απόστρατος αξιωματικός του Στρατού και είχε συμμετάσχει στην Εθνική Αντίσταση. Το γεγονός αυτό καθώς και οι διώξεις κατά των μεγαλύτερων αδελφών του, ανάγκασε όλη την οικογένεια να μετακομίσει στην Αθήνα.
Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Με την αποφοίτησή του εργάσθηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο Δοξιάδη. Κατά την διάρκεια της Δικτατορίας, το γραφείο του επί της οδού Δεινοχάρους στο Κολωνάκι μετατράπηκε σε φυτώριο νέων αρχιτεκτόνων αλλά και χώρο συνάντησης και πολιτικού προβληματισμού.
Τον Μάιο του 1972, ο Παπουτσάκης κυκλοφόρησε το περιοδικό Αντί με περιεχόμενο έντονα αντιδικτατορικό. Οι Αρχές της Δικτατορίας απαγόρευσαν την κυκλοφορία του περιοδικού, τον συνέλαβαν και τον βασάνισαν.
Με την Μεταπολίτευση κυκλοφόρησε ξανά το Αντί. Ασχολούμενος αποκλειστικά με το περιοδικό, ο Παπουτσάκης εγκατέλειψε την αρχιτεκτονική, ενώ επεκτάθηκε και στην κυκλοφορία βιβλίων ιδρύοντας τον εκδοτικό οίκο Πολύτυπο. Με μια πλειάδα εκλεκτών συνεργατών από τον χώρο της Αριστεράς, αλλά και με πολλές δράσεις, το Αντί καθιερώθηκε ως το περιοδικό της αριστερής παρέμβασης.
Το 1983, ο Παπουτσάκης συνελήφθη επειδή τόλμησε να στήσει το "Ράδιο-Αντίλαλος", έναν ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθμό, κάτι που τότε απαγορευόταν. Ακολούθησαν και άλλες μηνύσεις για δημοσιεύματα στο Αντί, αλλά και καταδίκες που οδήγησαν το περιοδικό στο κλείσιμο τον Απρίλιο του 2008. Επίσης, το 2001, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να δώσουν βίζα εισόδου στον Παπουτσάκη, ο οποίος είχε κληθεί να μιλήσει σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου Κολούμπια στην Νέα Υόρκη.
Τελευταίο μεγάλο έργο του Παπουτσάκη ήταν η εξάτομη έκδοση "Αίμος - Ανθολογία Βαλκανικής Ποίησης", με την συνεργασία 150 ποιητών, πανεπιστημιακών, ερευνητών και μεταφραστών από τις χώρες των Βαλκανίων.
Πέθανε από καρκίνο στις 9 Μαρτίου του 2009. Σύντροφος της ζωής του ήταν η φιλόλογος και ποιήτρια Άντεια Φραντζή (γενν. 1945) και είχε τρία παιδιά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
