ΑΒΕΒΑΙΟΝ ΑΜΑΥΡΟΝ ΚΑΛΥΜΑ ΚΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΙΑ
Τα κομένα χέρια των ανθρώπων
πεταμενα στους δρόμους των πόλεων
ανήμποροι μονο με λέξεις περιγράφουν
τα χειρότερα που φορτώθηκαν
αλλα ούτε οι οφθαλμοί δίνουν
σωστές εικόνες του ορυμαγδού
Ανικανοι
ζητούν βοήθεια, χωρίς να βλέπουν,
από ηλίθια κακόβουλα πλασματάκια
που γελάνε κρυμένα στις σκιές.
Γεννανε και διαιωνίζουν το κακό
κτίζουν φράχτες και γράφουν
ανόητες ιδέες περι ερώτων και ελευθερίας
για να πείσουν.
Τα χέρια σαπια δύσοσμα
αλειμένα με αρώματα
και οι οφθαλμοι λευκοί
δεν βλέπουν χρώματα
μόνο ήχους και υποσχέσεις
ακούνε πως όλα είναι σωστά
και καλοφτιαγμένα.
Έκοψαν τα χέρια
Έβγαλαν τους οφθαλμούς
Στέρησαν την οσμή
και ηλθε η ώρα να χάσουν
την ακοή και την φωνή.
Για την σκέψη ούτε λόγος
χαμένη πριν χιλιάδες χρόνια
δεν βρέθηκε

ΑΒΕΒΑΙΟΝ
ΑΜΑΥΡΟΝ
ΑΝΗΜΠΟΡΟΝ
ΝΕΚΡΟΝ