Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789602355879
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
"Κάποτε θ΄ αποφάσιζα, και το ευχόμουν, για να τελειώσει ο στρόβιλος των διλημμάτων, να κατασταλάξω στα καθιερωμένα ή ν΄ αναζητήσω την ελευθερία μου, δηλαδή την αυτοδιάθεση και τη μοναξιά. Όταν πια δε θα ΄χω τίποτα από τα αγαθά της νεότητας ας έχω τουλάχιστον αυτήν. Γιατί μόνο μ΄ αυτήν θα γαληνέψω. Εν τω μεταξύ, ακουμπούσα στο σχήμα: αναβολή, αναστολή, καθυστέρηση της τελικής απόφασης και τα χρόνια περνούσαν. Όσο είχα δυνάμεις να αντέχω τον παραδοσιακό για τη γυναίκα τρόπο ζωής, σπίτι, οικογένεια, σιωπή, το έκανα αγόγγυστα. Ο πλούτος μου, σκεφτόμουν, δε χάνει την αξία του, δεν εκπίπτει, αντίθετα γίνεται πολυτιμότερος και με περιμένει. Αν φυσικά δε μας βρει καμιά συμφορά. Πυρκαγιά, κλοπή ή κάτι παρόμοιο. Αυτός θα τροφοδοτούσε ορισμένα όνειρα και θα τα υλοποιούσε. Την ελπίδα της καλής ωριμότητας και της ευγηρίας. Ας περιμένω, ας τ΄ αφήσω γι΄ αργότερα. Ας δοκιμάσω ακόμα και τον εαυτό μου. Ας ρίξω στο καμίνι της στέρησης τις επιθυμίες μου για ν΄ ανασύρω ακέραιο και λαμπρό το χρυσάφι. Με το να υποχωρώ ηρεμούσα προσωρινά, ώσπου να ΄ρθει το νέο κύμα "τρόμου του κενού", να με αναστατώσει, να ρίξει τους φράχτες μου και να λυσσομανά στα παράθυρά μου".
Η Βικτωρία Θεοδώρου γεννήθηκε στα Χανιά Κρήτης το 1926, κόρη πλανόδιου αγιογράφου από τη Σερβία. O πρόωρος θάνατος του πατέρα της -ήταν μόλις οχτώ χρονών- και η φτώχεια της Xανιώτισσας μητέρας την υποχρέωσαν να μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο στο Hράκλειο. Στα δεκάπεντε της χρόνια διέκοψε τις σπουδές της για να πάρει μέρος στην Εθνική Aντίσταση. Mε την απελευθέρωση (1944) ήρθε στην Aθήνα, τέλειωσε το Γυμνάσιο και γράφτηκε στη Φιλοσοφική σχολή (φιλολογικό τμήμα). Tον Mάιο του 1948, ξεκίνησε για τη Βικτωρία Θεοδώρου ο κύκλος των φυλακών και των εξοριών (Xίος, Tρίκερι, Mακρόνησος), μέχρι το 1952, οπότε επέστρεψε στην Aθήνα ως αδειούχος εξόριστη. Παρουσιάστηκε στα γράμματα από το περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης".
Το πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε το 1957. Έκτοτε καλλιέργησε την ποίηση, αλλά κυρίως συνεργάζεται με πολλά περιοδικά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Ποιήματα", "Eγκώμιο", "Kατώφλι και παράθυρο", "Bορεινό προάστιο", "Tο λαγούτο", "H εκδρομή", "Oυρανία", " Άρειος ύπνος", "H νυχτωδία των συνόρων", "Mειλίγματα", "Xρονικό", "Eυνοημένοι"· τα πεζογραφήματα "Στρατόπεδα γυναικών" και "Γυναίκες εξόριστες στα στρατόπεδα του εμφυλίου"· το αφήγημα "O Tράικο"· τη νουβέλα "Γαμήλιο δώρο" και το μυθιστόρημα "Oι δεσποινίδες της οδού Λαμψάκου". Μετέφρασε ποιήματα και πεζά από τα γαλλικά και από σλαβικές γλώσσες. Ένα μέρος του έργου της παραμένει ανέκδοτο, ενώ την επιμέλεια του αρχείου της έχει αναλάβει ο Θάνος Φωσκαρίνης. Για περισσότερες πληροφορίες βλ. Αγγέλα Καστρινάκη, "Βικτωρία Θεοδώρου, Ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα: στο μεταίχμιο ελευθερίας και δέσμευσης", κ.ά. κείμενα, στο αφιέρωμα του περιοδικού "Μανδραγόρας" στην ποιήτρια.
Έφυγε από τη ζωή στις 16 Φεβρουαρίου 2019.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
