"Πείτε στην Έλλη, στον Τσέχωφ, στην Πηνελόπη Δέλτα, στον Ίωνα Δραγούμη, στον Χέμινγουεϊ, στη μάνα μου, ότι είμαι εδώ. Πείτε στον Γκέρσουιν να παίξει τη "Γαλάζια ραψωδία" του. Πείτε σ΄ αυτούς που αγάπησα ότι είμαι ευτυχισμένος. Πείτε ότι έχω εκλεκτή παρέα. Ότι χαμογελάω, ότι χαμογελάω πάντα. Έστω κι αν το χαμόγελό μου είναι λίγο μελαγχολικό. Κι ακόμα κάτι. Τυχερός είναι εκείνος που συνεχίζει να σκέφτεται την αιωνιότητα βλέποντας μιαν αστραπή..." (Φρέντυ Γερμανός) Αυτό το άλμπουμ έχει έναν ιερό σκοπό, να σας παρουσιάσει τον τρόπο που γεννιέται ένα αστέρι, να γεμίσει τα κενά, να επουλώσει τις πληγές και να κάνει ένα άλμα μες στο χρόνο για να μας μεταφέρει στην αρχή ενός παραμυθιού που λέγεται: ο δικός μου και ο δικός σας Φρέντυ.