Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607033376
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η Νένα Ι. Κοκκινάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ο πατέρας της καταγόταν από το Ρέθυμνο, η μητέρα της από τη Λάρισα. Η Κρήτη και η Θεσσαλία έγιναν οι ρίζες, η ιδιαίτερη πατρίδα που διαμόρφωσε το χαρακτήρα και την έμπνευσή της. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και ασχολήθηκε επιστημονικά με το έργο του Θεσσαλού λογοτέχνη Μ. Καραγάτση. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε στα 1990 με το πεζογράφημα "Η χάρτινη γυναίκα" από τις εκδόσεις Δόμος. Από τότε έχουν εκδοθεί οκτώ μυθιστορήματά της, από τα οποία τα τρία πραγματεύονται θέματα της εφηβείας. Ασχολείται με το διήγημα, το δοκίμιο και την κριτική βιβλίου (από τις στήλες της "Καθημερινής"). Έχουν εκδοθεί μελέτες της για Έλληνες συγγραφείς, ειδικότερα της γενιάς του ΄30 και ερμηνευτικά κείμενα για Ευρωπαίους συγγραφείς που ανθολογούνται στα βιβλία του Λυκείου. Δίδαξε σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης και σήμερα είναι Σύμβουλος Φιλολόγων Καθηγητών στην Αθήνα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιώργος Καρτέρης γεννήθηκε στην Ερεσό Μυτιλήνης και μεγάλωσε στην Αθήνα όπου σπούδασε μαθηματικά.
Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: "Ήρθε και τ΄ άλλο καλοκαίρι" (Αθήνα 1976), "Αγαλμάτων μεσιτείες" (Ίκαρος 1981), "Επιθέματα" (Περί τεχνών 1998).
Μετά το πρώτο του μυθιστόρημα "Υπό σκιάν" (Εστία 1992) κυκλοφόρησαν δύο συλλογές διηγημάτων, "Σημείο αφής" (Περί τεχνών 1994), "Στον αστερισμό του Κυνός" (Αμητός 1999) και το μυθιστόρημα "Ένας Παντελής και μισός" (Εστία 1996). Έχει δημοσιεύσει δοκίμια, ποιήματα και διηγήματα σε περιοδικά και εφημερίδες.
Το πρώτο του βιβλίο "Ήρθε και τ΄ άλλο καλοκαίρι" τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού. Ζει στις Σέρρες και εργάζεται ως καθηγητής
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βαγγέλης Αθανασόπουλος γεννήθηκε το 1946 στον Πειραιά. Σπούδασε στο τμήμα φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο King΄s College του University of London. Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε με δύο διηγήματα, "Επαφή και αποστροφή" και "Οι τρόποι του κάλλους", ενώ για το πρώτο αυτοτελές λογοτεχνικό βιβλίο του, "Εαυτόν τιμωρούμενος", που κυκλοφόρησε το 1976, πήρε το βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα (1977). Έχει επίσης τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής (1991) για το βιβλίο "Ο λογοτέχνης ως πρότυπο δημιουργικής δράσης" και με το Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής της Ακαδημίας Αθηνών (1992) για το βιβλίο "Οι μύθοι της ζωής και του έργου του Γ. Βιζυηνού". Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει πεζογραφία, ποίηση, δοκίμιο, κριτική και μετάφραση λογοτεχνικών και κριτικών έργων. Κάνει κριτική της ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας σε εφημερίδες και περιοδικά και εργάζεται ως καθηγητής στον τομέα νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Σαράντος Ι. Καργάκος (1937-2019) γεννήθηκε στο Γύθειο το 1937. Στη διάρκεια του Εμφυλίου εγκαθίσταται στην Αθήνα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πρωταγωνίστησε στο αμφισβητικό κίνημα των ετών 1961-1967 και υπήρξε ο εισηγητής του 15% για την παιδεία. Εργάσθηκε επί τριάντα πέντε έτη στα μεγαλύτερα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια των Αθηνών και στους μεγαλύτερους φροντιστηριακούς οργανισμούς, στους οποίους πάντα υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Συνεργάσθηκε με τα περιοδικά Οικονομικός Ταχυδρόμος, Κοινωνικές Τομές, Ιχνευτής. Ελλοπία, Άρδην, Ευθύνη και 4 Τροχοί. Επί τετραετία (1997-2001) ήταν αρθρογράφος, επιφυλλιδογράφος και κριτικός των εφημερίδων Ελεύθερος Τύπος και Τύπος της Κυριακής. Έγραψε πάνω από εξήντα βιβλία. Από αυτά ξεχωρίζουν οι γλωσσικές μελέτες "Αλαλία" και "Αλεξία", η ιστορική μελέτη "Από το μακεδονικό ζήτημα στην εμπλοκή των Σκοπίων", οι συλλογές δοκιμίων "Προβληματισμοί: ΄Ένας διάλογος με τους νέους" (6 τόμοι) και "Κινούμενη άμμος", το δίτομο ιστορικό έργο "Ιστορία του ελληνικού κόσμου και του μείζονος χώρου", η επίσης ιστορική μελέτη "Αλβανοί - Αρβανίτες - Έλληνες", η ογκώδης μονογραφία "Αλεξανδρούπολη, μια νέα πόλη με παλιά ιστορία", η πολιτική μελέτη: "Παγκοσμιοποίηση: Προς ένα παγκόσμιο ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας".
Έφυγε από τη ζωή στις 14 Ιανουαρίου 2019, σε ηλικία 82 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γιωργής Κότσιρας (1920-1998). Ο Γιωργής Κότσιρας γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε Νομική και Πολιτικές Επιστήμες και παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1952 και για δώδεκα χρόνια εργάστηκε ως υπάλληλος του Δημοσίου, κινηματογραφιστής, επιχειρηματίας και δικηγόρος. Το 1965 διορίστηκε συμβολαιογράφος στην Κηφισιά. Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε το 1944 από τις στήλες του περιοδικού Φοιτητική Τέχνη με το διήγημα Οι άνθρωποι της βουνοκορφής. Την πρώτη του έκδοση πραγματοποίησε το 1947 με το αφήγημα Το σπίτι. Ακολούθησε ένα χρόνο αργότερα η ποιητική συλλογή Η χώρα των λωτοφάγων. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (για την ποιητική συλλογή του Η συνομιλία με το Σίσυφο - 1958), το Βραβείο Ποίησης της Ομάδας των Δώδεκα (για την ποιητική συλλογή Ανατομία εγκλήματος - 1964), το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (για την ποιητική συλλογή Το Άλφα του Κενταύρου - 1975), το Βραβείο της Ακαδημίας των Αθηνών (για τη συνολική προσφορά του στο χώρο των γραμμάτων - 1980). Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική κριτική, δημοσιεύοντας κείμενα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες (όπως τα Νέοι Δρόμοι, Φοιτητική Τέχνη, Ο αιώνας μας, Σκαραβαίος, Νέοι Ρυθμοί, Νέα Πορεία, Νέα Σκέψη, Φιλολογική Πρωτοχρονιά, Ακρόπολις, Βραδυνή, Ελευθερία κ.α.) και εξέδωσε τη μελέτη Η σύγχρονη ποίηση και η πνευματική αγωνία της εποχής (1959), καθώς και ένα θεατρικό έργο με τίτλο Ηρόστρατος (1970). Μετέφρασε έργα των Λόρκα, Μπωντλαίρ, Ρεμπώ και άλλων, ενώ έργα του μεταφράστηκαν σε ευρωπαϊκές, βαλκανικές και αραβικές γλώσσες.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Τάσος Κόρφης (1929-1994). Ο Τάσος Κόρφης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Τάσου Ρομποτή) γεννήθηκε στην Κέρκυρα, γιος του μουσικοσυνθέτη Γεράσιμου Ρομποτή. Τέλειωσε το Γυμνάσιο στην Πάτρα και μαθητής ακόμη δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό "Χαραυγή" και στην εφημερίδα του Πύργου "Αυγή". Το 1947 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και μπήκε στη Ναυτική Σχολή Δοκίμων. Από την αποφοίτησή του το 1951 ως το 1982 εργάστηκε ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντιναυάρχου Αρχηγού του Στόλου. Υπηρέτησε σε πολεμικά πλοία, τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και τέλειωσε επίσης τη Ναυτική Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Αμύνης του ΝΑΤΟ στη Ρώμη. Εκπροσώπησε τη χώρα με σε νατοϊκά επιτελεία. Στο χώρο των γραμμάτων ασχολήθηκε με την πεζογραφία, την ποίηση, το δοκίμιο, τη μελέτη και τη μετάφραση. Τιμήθηκε με το Έπαθλο Κυπριακών Γραμμάτων, το έπαθλο Νίκου Καββαδία και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος. Πέθανε στην Αθήνα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τάσου Κόρφη βλ. Γιολάντα Πέγκλη, "Τάσος Κόρφης - Ρομποτής: ένας πολυδιάστατος πνευματικός άνθρωπος", στο περιοδικό "Η Λέξη", τ. 125, 1-2/1995, Γ.Μ. Πολιτάρχης, "Κόρφης Τάσος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 9, Χάρη Πάτση, χ.χ., και Θεοδόσης Κοντάκης, "Κόρφης Τάσος", στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Πατάκης, 2007, σελ. 1131-1132.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Θανάσης Παπαθανασόπουλος (Περίστα Ναυπακτίας, 1937), ποιητής και πεζογράφος, έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1990 για το επικό του ποίημα "Διγενής Ακρίτας" (25.000 δεκαπεντασύλλαβοι, Αθήνα, 1990) και πρόσφατα ολοκλήρωσε τη δημοσίευση των λυρικών του απάντων σε πέντε τόμους με τον γενικό τίτλο "Ποιήματα" (τόμοι Α΄-Ε΄, Αθήνα, 1987-2007). Στο χώρο της πεζογραφίας τιμήθηκε το 1991 με το κρατικό βραβείο για τη μυθιστορία του "Η πλατεία" (χρονικό 1940-1957, Αθήνα, 1991). Το 1996 έλαβε το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την ποιητική τους συλλογή "Ο ίσκιος του απολύτου" (Αθήνα, 1996). Το 1997 η Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων βράβευσε την ποιητική του συλλογή "Ρουμελιώτικα" (β΄ σειρά, Αθήνα, 1997). Το 2000 έλαβε το βραβείο Καζαντζάκη από το δήμο Ηρακλείου Κρήτης για τα δοκίμιά του περί Καζαντζάκη. Το 2005, ο φιλολογικός σύλλογος Παρνασσός βράβευσε με το πρώτο βραβείο του θεατρικού καλοκαιρίνειου διαγωνισμού το μυθολογικό του δράμα "Μελέαργος" (Αθήνα, 2005). Άλλα έργα του στο χώρο της πεζογραφίας: "Δοκιμασία" (διηγήματα, Αθήνα, 1981), "Έγκατα" (διηγήματα, Αθήνα, 1986), "Λαοκόων και άλλα διηγήματα" (Αθήνα, 1990), "Ο αγριόχοιρος της Καλυδώνας" (μυθιστόρημα, Αθήνα, 1995), "Ο φοβερός τόπος" (χρονικό 1957-1996, Αθήνα, 1997), "Το ρόδι της Εφέσου" (μυθιστόρημα, Αθήνα, 2002), Κυνηγοί και θηράματα (διηγήματα, Αθήνα, 2002).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Γεωργία Κακούρου-Χρόνη είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτωρ Φιλοσοφίας του ιδίου Πανεπιστημίου και κάτοχος masters του τμήματος Museum Studies του Πανεπιστημίου του Leicester. Έργα της: "Νίκος Καζαντζάκης - Νικηφόρος Βρεττάκος, δύο δημιουργοί συνομιλούν μέσα από το έργο τους" (Εκδόσεις "Φιλιππότης") και "Το αινιγματικό χαμόγελο της Ελένης" (Εκδόσεις "Λωτός"). Επίσης έχει ασχοληθεί με τη φιλολογική επιμέλεια βιβλίων. Πληθώρα άρθρων της, σε θέματα νεοελληνικής λογοτεχνίας και μουσειολογίας, έχει δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά. Εργάζεται ως επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης στο παράρτημα της Σπάρτης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε στα Tρίκαλα της Θεσσαλίας. Σπούδασε στη Nομική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας. Άσκησε το δικηγορικό λειτούργημα και το 1953 εκλέχτηκε υφηγητής της Πολιτικής Δικονομίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, το 1956 εντεταλμένος υφηγητής και το 1969 τακτικός καθηγητής. Yπηρέτησε ως νομικός σύμβουλος στην Eθνική Tράπεζα της Eλλάδος και υπήρξε μέλος της Aναθεωρητικής Eπιτροπής για τη σύνταξη της νέας Πολιτικής Δικονομίας. Διετέλεσε υφυπουργός Eθνικής Oικονομίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Γ. Θεοτόκη (1950) και υπουργός Eσωτερικών στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Kαραμανλή (1977), ως και πρύτανης του Πανεπιστημίου Aθηνών (1975-1976). Eπίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίων Tubingen, Aριστοτελείου Θεσσαλονίκης και Erlangen-Nurnberg. Eπίτιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Aθηνών (1999). Πρόεδρος της Aκαδημίας (1999), Πρόεδρος της Eνώσεως των Δικονομολόγων. Kύρια αυτοτελή έργα: H αναγνωριστική αγωγή κατά το ελληνικόν δικονομικόν δίκαιον (1947), - H πιθανολόγησις εν τω αστικώ και δικονομικώ δικαίω (1952), - Mελέται Γενικής Θεωρίας του Δικαίου και Aστικού Δικονομικού Δικαίου I, (1983), II, (1997), - Tο πρόβλημα της έννοιας του δικαιϊκού πλάσματος (1998): Le probleme de la fiction juridique (2001, έκδοση της Aκαδημίας Aθηνών).
Διακρίσεις: Tαξιάρχης του Φοίνικος, Aνώτερος Tαξιάρχης του Φοίνικος, (1976), Aνώτερος Tαξιάρχης της Tιμής, (1999).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιάννης Β. Κωβαίος γεννήθηκε στη Αθήνα το 1959. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και από το 1983 υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει αναπτύξει συγγραφική και δημοσιογραφική δράση από ηλικία 14 ετών. Είναι τακτικός συνεργάτης του περιοδικού "Ευθύνη" και έχει δημοσιεύσει σε περιοδικά και εφημερίδες εκατοντάδες δοκιμίων, επιφυλλίδων, μελετημάτων, άρθρων κ.λ.π. Δύο από τα δοκίμιά του περιλαμβάνονται στο σχολικό εγχειρίδιο "Δοκίμια λυκείου" της Κύπρου.
Έχει συμμετάσχει σε δεκάδες επιστημονικών συνεδρίων ως εισηγητής ή ως σύνεδρος, έχει επιμεληθεί την έκδοση βιβλίων και περιοδικών, ενώ είναι εμπνευστής και συντονιστής από το 1996 της κίνησης Ο.Δ.Ο.Σ. Πολιτισμού των σχολείων της Βόρειας Αττικής. Έχει τιμηθεί με δημόσιο έπαινο του Ιδρύματος Ιπεκτσί αλλά και με το Βραβείο Πολιτικοκοινωνικού Δοκιμίου "Παναγιώτη Φωτέα" 2014.
Βιβλία του που έχουν εκδοθεί: "Ρήσεις και αντιρρήσεις μιας γραφίδας" (Φωνή του Ωρωπού, 1983), "Πού πάτε; Δεν σχολάσαμε..." (Εκδόσεις Κ. Σαξώνη, 1987), "Λέγειν και γράφειν" (Τυπωθήτω, 1997), "Προσεγίσεις Λογοτεχνικών κειμένων, τ.Α΄ , τ. Β΄ (Gutenberg, 1997), "Πολύπτυχο αρχαίων Ελληνικών Α΄ λυκείου" (Σπουδή, 1998), "Το μύθευμα της απομυθοποίησης" (Οι εκδόσεις των φίλων, 1999), " Σπουδή στην έκφραση -έκθεση Β΄ λυκείου (Σπουδή, 1999).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ηλίας Κεφάλας γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Μέλιγος Τρικάλων. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, όπου και έζησε από το 1969 έως το 1992. Σήμερα ζει και πάλι στον γενέθλιο τόπο του, παρακολουθώντας φωτογραφικά τη φύση, γράφοντας ποίηση, δοκίμιο και πεζογραφία και ασκώντας λογοτεχνική και εικαστική κριτική, σε περιοδικά λόγου και τέχνης. Ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο και περιστασιακά με την τηλεόραση. Μεταφράζει και παρουσιάζει γαλλόφωνους ποιητές. Σε στήλη του περιοδικού "Ευθύνη" δημοσιεύει κριτικές αποτιμήσεις προσώπων και κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας, ως ύστερες εντυπώσεις από μια δεύτερη ανάγνωση. Σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά ("Αυγή", "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", κ.λπ.) παρουσιάζει τις εντυπώσεις τους από τη σύγχρονη λογοτεχνική δημιουργία. Συντελεί στην έκδοση της επιστημονικής επετηρίδας "Τρικαλινά". Συνεργάζεται με τα κυριότερα λογοτεχνικά περιοδικά, όπου φιλοξενούνται ποιήματά του και άλλα κείμενα. Παλαιότερα διακόνησε επισταμένως της κριτική βιβλίου στα περιοδικά "Τομές", "Νέες Τομές", "Διαβάζω" και "Οδός Πανός", όπου φιλοξενήθηκαν περισσότερα από χίλια κείμενά του. Κάποια ποιήματα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και πολωνικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Πέτρος Γλέζος (1902-1996). Ο Πέτρος Γλέζος γεννήθηκε στην Απείρανθο της Νάξου, γιος του κτηματία Δημήτρη Γλέζου, ο οποίος πέθανε όταν ο συγγραφέας ήταν εννιά ετών, και της Καλλιόπης Ζευγώλη. Είχε εφτά αδέρφια. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη χώρα της Νάξου και -μετά το θάνατο του πατέρα του- στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε με τη μητέρα και τα αδέρφια του. Τέλειωσε το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης του Δημήτρη Γληνού και στη συνέχεια σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εργάστηκε ως αντιγραφέας σε δικηγορικό γραφείο, ως διορθωτής στην Καθημερινή του Γεωργίου Βλάχου και τα Χρονικά του Κώστα Κοτζιά και ως υπάλληλος του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε ως δικηγόρος και ως υπάλληλος του Υπουργείου Γεωργίας και της Αγροτικής Τράπεζας. Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος με πολλά περιοδικά και εφημερίδες της Αθήνας και της επαρχίας, κυρίως με τη Νέα Εστία, το Βήμα και την Ελευθερία. Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1977 για τη συλλογή διηγημάτων Τα θαμπά μάτια) και το Α΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1986 για τη συλλογή διηγημάτων Τα απομνημονεύματα ενός κυρίου). Από το 1980 και για σειρά ετών διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έργα του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και δανέζικα. Πέθανε στην Αθήνα το 1996, την ίδια χρονιά με τη σύζυγο και δια βίου σύντροφό του, την ποιήτρια Διαλεχτή Ζευγώλη. Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία πραγματοποίησε γύρω στο 1920 με τη δημοσίευση του ποιήματος Απριλιάτικη νύχτα στο περιοδικό Οικογενειακός Αστήρ. Την ίδια περίοδο έδωσε μια διάλεξη με τίτλο Ελληνικό Φως, για την οποία βραβεύτηκε από την Περιηγητική Λέσχη και το 1936 δημοσίευσε το διήγημα Οικογένεια στο περιοδικό Νέα Εστία και με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλμάς, το οποίο διατήρησε ως το 1949. Παρά το μακρόχρονο της ζωής του και τον πλούτο των εμπειριών του, ο Πέτρος Γλέζος, που βίωσε τα ιστορικά γεγονότα που σφράγισαν τον ελλαδικό χώρο, από τη μικρασιατική καταστροφή ως τη δικτατορία του ʼ67 και τη μεταπολίτευση, σπάνια και μόνο υπαινικτικά αναφέρεται στον ιστορικό και κοινωνικό περίγυρο τον ηρώων των έργων του. Εκείνο που κυρίως τον απασχολεί είναι να μεταδώσει την υπαρξιακή τους αγωνία, όπως αυτή διαμορφώνεται υπό την πίεση των εξωτερικών γεγονότων και στην οποία υποτάσσονται σιωπηλά, με κάποια πικρία ίσως αλλά χωρίς να προβάλουν αντίσταση. Η γραφή του χαρακτηρίζεται από χαμηλών τόνων ευαισθησία, έμφαση στη σκιαγράφηση της ψυχολογίας των προσώπων και νοσταλγία για το παρελθόν που χάνεται. Γενικότερα το έργο του Πέτρου Γλέζου αν και στο μεγαλύτερο μέρος του τοποθετείται χρονικά στη μεταπολεμική περίοδο της ελληνικής πεζογραφίας, συνεχίζει μάλλον την παράδοση της ελληνικής ψυχογραφικής ηθογραφίας που ξεκίνησε ήδη από τον προηγούμενο αιώνα με κορυφαίους εκπροσώπους τον Γεώργιο Βιζυηνό και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και συνεχίστηκε με συγγραφείς όπως ο Παύλος Νιρβάνας ή ο Ιωάννης Κονδυλάκης. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Πέτρου Γλέζου βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, «Γλέζος Πέτρος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 5. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μενδράκος Τάκης, «Πέτρος Γλέζος», Η μεσοπολεμική πεζογραφία · Από τον πρώτο ως το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1914-1939) Γ΄, σ.160-174. Αθήνα, Σοκόλης, 1992 και .χ.σ., «Γλέζος Πέτρος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 3. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Θ. Γκότσης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από γονείς μουσικούς. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της γενέτειρας του. Μετεκπαιδεύτηκε και εργάστηκε για πολλά χρόνια στη Γερμανία. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα στην ώριμη ηλικία των 44 χρόνων. Έγραψε κυρίως ποίηση (9 συλλογές· ή τελευταία με τον τίτλο "Ταξιδεύοντας με τον Μάλτε" εκδόθηκε από τον «Αρμό» το 2006). Επίσης ένα βιβλίο και πολλά άρθρα με κείμενα για τον Δ. Σολωμό, Αν. Κάλβο, Κ. Π. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, Δ. Π. Παπαδίτσα, Ν. Βρεττάκο, Τ. Βαρβιτσιώτη, Χρ. Μαλεβίτση κ.ά. Ακόμη έγραψε θέατρο (3 έργα) και ποίηση πάνω στη μουσική κλασσικών χορωδιακών έργων. Έχει μεταφράσει πολλούς γερμανόφωνους ποιητές. Στον «Αρμό» έχουν εκδοθεί τα βιβλία:
- Ρ. Μ. Ρίλκε, "Οι ελεγείες του Ντουΐνο", 2000.
- Φ. Χαίλντερλιν, "Ποιήματα, μεγάλη εκλογή σε τρία μέρη", 2002.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Έφη Αιλιανού (1924-1993) γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα της Πελοποννήσου. Φοίτησε στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο τμήμα Cours Special του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών και στο Εθνικό Ωδείο (δίπλωμα βιολιού). Από το 1948 ως το 1986 διετέλεσε στέλεχος της της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών και καθηγήτρια στο Ωδείο Αθηνών. Παντρεύτηκε τον σύμβουλο του Γενικού Συμβουλίου του Κράτους Μιχάλη Κυριλλόπουλο. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την ποιητική συλλογή "Τραγούδια του μαύρου καπετάνιου και της ηλιογέννητης". Ακολούθησαν οι συλλογές: "Δώδεκα παραλλαγές στο γεφύρι της Άρτας", 1958, "Ελεγείες", 1966, "Θάλασσα του ζόφου", 1973, "Κατοπτρισμοί", 1976, "Η Ευρυδίκη στο φως", 1980, "Θάλασσα Κυθήρων", 1983, "Το βλέμμα της Μέδουσας", 1987, "Τα ποιήματα, τόμος Ι", 1989, "Τα ποιήματα, τόμος ΙΙ", 1990. Τιμήθηκε με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1990). Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, καθώς επίσης του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου. Συνεργάτις της "Νέας Εστίας", δημοσίευσε το τελευταίο ποίημά της με τίτλο "Να μην ξεχνάς" στο περιοδικό "Κοινωνικές Τομές". 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Έφης Αιλιανού βλ. Διοματάρη Ουρανία, "Αιλιανού Έφη", Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, τ. 1, Χάρη Πάτση, Αθήνα 1968, και Μόσχος Ε.Ν., "Έφη Αιλιανού", "Νέα Εστία" 135, 1/1/1994, ετ. ΞΗ΄, αρ.1596, σ.53-54.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
