Η παράσταση του έργου αυτού πρέπει να έγινε μεταξύ του 411 και 408 π.Χ., με μεγαλύτερες πιθανότητες το 409, και μαζί με την "Αντιόπη" και την "Υψιπύλη" φαίνεται πως συναποτελούσαν μια τριλογία, όπως δείχνει το περιεχόμενο των δραμάτων και ένα σχετικό σχόλιο στους "Βάτραχους" του Αριστοφάνη.
Εδώ ο Ευριπίδης επαναλαμβάνει το θέμα που γνωρίζουμε από τους "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου: Την εκστρατεία του Πολυνείκη με τους επτά Αργείους στρατηγούς εναντίον της πατρίδας του Θήβας, τη θανάσιμη φιλονικία του για την εξουσία με τον αδελφό του Ετεοκλή -παιδιά και οι δυο του Οιδίποδα από τον άνομο γάμο του με τη μάνα του Ιοκάστη- και την αλληλοκτονία τους κατά την κατάρα του πατέρα τους, που οι ίδιοι είχαν φυλακίσει, να μοιράσουν κάποτε την κληρονομιά με το ξίφος. Σε πολλά σημεία ωστόσο, ο νεότερος ποιητής διαφοροποιείται από τον προκάτοχό του. [...] (απόσπασμα από το κείμενο της Στέλλας Μπαζάκου - Μαραγκουδάκη)
Ο Ευρυπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του.
Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε.
Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Στέλλα Μπαζάκου - Μαραγκουδάκη σπούδασε Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με σημαντικούς δασκάλους, όπως το Γιάννη Κακριδή, το Λίνο Πολίτη, το Στυλιανό Καψωμένο, τον Εμμανουήλ Κριαρά.
Δίδαξε φιλολογικά μαθήματα στη μακρόχρονη εκπαιδευτική της πορεία, τα περισσότερα χρόνια στη "Σχολή Μωραΐτη", όπου είχε και τη Διεύθυνση του Λυκείου.
Σε έγκυρα περιοδικά δημοσιεύθηκαν εργασίες, βιβλιοκρισίες για θέματα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και ομιλίες της σε συμπόσια εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού περιεχομένου. Από τον Ο.Ε.Δ.Β. εκδόθηκαν για τη Μέση Εκπαίδευση οι μεταφράσεις της στον "Πανηγυρικό" και το "Φίλιππο" του Ισοκράτη.
Μεταφράζει συστηματικά όλες τις τραγωδίες των τριών μεγάλων τραγικών ποιητών της Αρχαιότητας, που έφτασαν ως εμάς ολοκληρωμένες.
