Προσωρινά μη διαθέσιμο
Καλέστε μας για πληροφορίες
ISBN:
9789609396493
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
O Jacques Bouchard γεννήθηκε στο Κεμπέκ το 1940. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Λαβάλ του Κεμπέκ. Έμεινε στην Ελλάδα από τα 1965 ως τα 1970 και ειδικεύτηκε στις νεοελληνικές σπουδές υπό την καθοδήγηση του Κ. Θ. Δημαρά. Κατά την ίδια περίοδο παρακολούθησε μαθήματα νεοελληνικής του Γ. Μπαμπινιώτη και συμμετείχε στις εργασίες του Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών ως ελεύθερος συνεργάτης. Στα 1970 υποστήριξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τον Γεώργιο Τερτσέτη· εισηγητής ήταν ο Γ. Π. Σαββίδης. Διετέλεσε καθηγητής αρχαίας και νέας ελληνικής στο Πανεπιστήμιο Λαβάλ από τα 1970 ως τα 1973. Από τα 1973 είναι καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας και διευθυντής του Προγράμματος Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ. Έχει εκλεγεί στα 2001 πρώτος κάτοχος της Έδρας Φ. Β. Παπαχρηστίδη στο Πανεπιστήμιο McGill και έχει διοριστεί διευθυντής του νεοσύστατου Διαπανεπιστημιακού Κέντρου Νεοελληνικών Σπουδών του Μόντρεαλ. Είναι μέλος της Ακαδημίας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών της Βασιλικής Εταιρείας του Καναδά. Τα κυριότερα επαγγελματικά του ενδιαφέροντα είναι ο ελληνικός διαφωτισμός, ο ελληνικός υπερρεαλισμός και η λογοτεχνική μετάφραση. Έχει δημοσιεύσει με γαλλική μετάφραση μια κριτική έκδοση των "Φιλοθέου Παρέργων" του Νικόλαου Μαυροκορδάτου καθώς και τη μετάφραση της "Υψικάμινου" και της "Ενδοχώρας". Έχει μεταφράσει στη γαλλική, εκτός από τον Εμπειρίκο, ποιητές και συγγραφείς όπως ο Μ. Σαχτούρης, ο Ν. Εγγονόπουλος, ο Ε. Κακναβάτος, ο Π. Μάτεσις κ.ά.
Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος υπήρξε ένας από τους διασημότερους Έλληνες, οι οποίοι διέπρεψαν κατά το διάστημα της Τουρκοκρατίας. Γόνος της μεγάλης βυζαντινής οικογένειας των Μαυροκορδάτων γεννήθηκε το 1670 στην Κωνσταντινούπολη. "Σοφός υιός σοφού πατρός", του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου, του εξ απορρήτων, επέσυρε τον θαυμασμό των συγχρόνων του, με την οξύνοια του πνεύματός του και την ευρυτάτη μόρφωσή του.
Διετέλεσε Λογοθέτης της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, το 1698 διαδέχεται τον πατέρα του στο αξίωμα του Μεγάλου Διερμηνέως ενώπιον της υψηλής πύλης. Το 1709 διορίστηκε ηγεμών της Μολδαυΐας, το 1716 εστάλη ηγεμών στη Βλαχία, όπου και έμεινε μέχρι το θάνατό του το 1730. Ιδιαιτέρως ασχολήθηκε με την ανάπτυξη της παιδείας, ιδρύοντας στο Βουκουρέστι Ελληνική σχολή υπό τη διεύθυνση του Γεωργίου Τραπεζουντίου.
Εκπρόσωπος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, συνέγραψε το πρωτοποριακό μυθιστόρημα "Φιλοθέου πάρεργα" (1717), τη δεοντολογικής πραγματεία "Περί των καθηκόντων βίβλος" (1719), διαλόγους στο ύφους του Λουκιανού και του Φενελόν και άλλα ηθολογικά έργα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
