Εφτά πίνακες χωρίς μάστορα! Εφτά «Προφήτες» χωρίς πλάστη ή μεσσία. . . Ή με πολλούς μαστόρους, πλάστες, μεσσίες. . . Στη Φανερωμένη της Ζακύνθου, τον ΙΗ` αιώνα, νομιμοποιήθηκε η νατουραλιστική υπέρβαση της βυζαντινής ζωγραφικής. Υπέρβαση από καιρό υποφώσκουσα· από καιρό περιθωριακή. Ο περιώνυμος ναός γκρεμίστηκε από τους σεισμούς και κάηκε το 1953. Εφτά εξαίσιες μορφές προφητών σώθηκαν όμως, για να μαρτυρήσουνε την υπέρβαση της ζακυνθινής ζωγραφικής, αλλά και για να μαρτυρήσουν οι ίδιες αναζητώντας, πάνω από αιώνα, το δημιουργό τους. Ερευνητές και τεχνοκρίτες αποδώσανε τους «Προφήτες» της Φανερωμένης, μέχρι τώρα, σε τρεις ζωγράφους: στον Ιερώνυμο Στράτη ή Πλακωτό, στον Νικόλαο Δοξαρά και στον (μάλλον Ιταλό) Στέφανο Μπαζιγγέττι. Ένα ταξίδι εφτά αλύτρωτων μορφών στο χρόνο, λίγο σαν εκείνο του ιπτάμενου Ολλανδού που ζητούσε τη λύτρωσή του από την αγάπη. Ο συγγραφέας αγάπησε αναμφίβολα τους ονειρικούς ``Προφήτες`` της Φανερωμένης, επιζητώντας να τους λυτρώσει. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]