ΕΤΟΙΜΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ

Έτοιμη να ανέβω το βουνό τού «σαν κάποτε»

να περάσω το ποτάμι «μια ώρα αρχύτερα»

να φτάσω στην ατόλη τού «αντίο»

να σταθώ στην κοιλάδα τού «σαν ψέματα»

καθισμένη ανάμεσα στις ευγενικές καλησπέρες

στα «πώς είσαι» με νόημα,

με ένα όνειρο δρόμου απέραντο ακόμα

που κυλάει δίπλα σε μηλιές κατάφορτες

κήπους κρεμαστούς.

Τόσο μα τόσο αβέβαιη για όλες τις στοργικές λέξεις

που μόνο η σιωπή σου μπορεί να μου πει

πως με νιώθεις.

Έτοιμη να αντέξω αυτό που λέγεται «καλά»

τον σπαραγμό τού «δόξα τω Θεώ»

του «όπως πάντα»,

αν είχε προλάβει ο Θεός

να πλάσει τις λέξεις

να τους βρει εντολές, αμαρτίες

«ου φονεύσεις»

και κατά γράμμα απαγορεύσεις.

Με τόσα «προσοχή»

στις σκάλες, στις πόρτες

στο ολισθηρό δάπεδο

στην ανάγνωση των όρων

στην ύλη των αντιστάσεων.

Ένα μέρος μου μέσα σ’ αυτό το οχυρό της σιωπής

αιωρούμενη σε κατάσταση χάρης

ανοιχτές ώρες, ανοιχτοί ουρανοί,

«τι είχες, ό,τι είχα πάντα».

Και συνεχίζω με το σούρουπο «μόνο για σήμερα»

την παρανόηση του «μέρα τη μέρα»

να ρωτάω αν έχετε κατοικίδιο,

εγώ συλλέγω ποικιλίες πεταλούδας.

Η Αθανασία Δρακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952 και σπούδασε τοπογράφος μηχανικός στην Πολυτεχνική Θεσσαλονίκης και κινηματογράφο στην Αθήνα. Δούλεψε για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση ως μοντέζ, σεναριογράφος και σκηνοθέτις. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές Μετά το βυθό και Εμπόριο χρόνου (εκδόσεις «Τρία Φύλλα») και Μήλο δαγκωμένο (εκδόσεις Ποταμός) και έχει μεταφράσει βιβλία από τα ιταλικά και τα

γαλλικά.

Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορούν επίσης οι συλλογές διηγημάτων της Μην ξυπνάς το νερό και Ποιος τραγουδάει και ποιος όχι.