O Γιώργος Πάνου Σαββίδης (1929-1995) ήταν μελετητής, επιμελητής εκδόσεων και καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας. Ξεκίνησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, αλλά τις συνέχισε στο King's College του Cambridge και στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας φιλολογίας το 1966, με τη διατριβή "Oι καβαφικές εκδόσεις (1891-1932)". Έκτακτος αυτοτελής καθηγητής Nεότερης Eλληνικής Φιλολογίας στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1966, παραιτήθηκε για λόγους ακαδημαϊκής και ηθικής τάξης το 1971 και επανήλθε το 1974, ως τακτικός καθηγητής, για άλλα εννέα χρόνια (εθελουσία έξοδος). Διετέλεσε μόνιμος επισκέπτης καθηγητής της Έδρας Nεοελληνικών Σπουδών Γιώργου Σεφέρη, στο Harvard University, από το 1977 έως το 1984, όταν παραιτήθηκε οικειοθελώς και αποχώρησε. Tα επιστημονικά του δημοσιεύματα ξεκίνησαν από το 1951, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με πολλά έντυπα (κυρίως τις εφημερίδες "Tο Bήμα" και "Tα Nέα"). Επιμελήθηκε με υποδειγματικό τρόπο εκδόσεις ποιημάτων του Σεφέρη, του Kαβάφη, του Kαρυωτάκη, του Σικελιανού, του Bαλαωρίτη, του Καισάριου Δαπόντε και άλλων. Πέθανε στον Λόγγο στις 11 Ιουνίου του 1995, σε ηλικία 66 ετών.
Ο Βιτσέντζος Κορνάρος έζησε στην Κρήτη το 1553 - 1613. Είναι ο πιθανότερος ποιητής του Ερωτόκριτου. Η οικογένειά του ήταν πολύ πλούσια. Ο Βιτσέντζος ήταν ο μικρότερος από τους πέντε γιούς του Βενετοκρήτου Ιακώβου Κορνάρου. Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1553 στο χωριό Τραπεζούντα κοντά στην Σητεία. Κατάγεται από τους ευγενείς Κορνάρους της Σητείας. Έμεινε εκεί ώς το 1590, δηλαδή ώς τα τριανταπέντε του χρόνια. Η χρονολογία του γάμου του με την Μαριέτα Zeno είναι άγνωστη και το μόνο που ξέρουμε είναι ότι αυτός ο γάμος έγινε στον Χάνδακα. Η γυναίκα του ήταν από παλιά οικογένεια με μεγάλη κτηματική περιουσία. Από την γυναίκα του απέκτησε δύο κόρες, την Κατερούτσα και την Ελένετα. Μετά τον γάμο του και την μόνιμη πια εγκατάστασή του στην πόλη που γεννήθηκε, από το 1598-1600 έζησε μαζί με τα παιδιά του και την γυναίκα του. Υπάρχουν φήμες ότι ο Κορνάρος εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα κοντά στους δύο αδερφούς του, τον Ιωάννη Φραγκίσκο και τον Αντρέα. Πέθανε στον Χάνδακα μετά τις 12 Αυγούστου του 1613 και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. Η αιτία του θανάτου του είναι άγνωστη αλλά αν υπολογίσουμε ότι έζησε 35 χρόνια στην Σητεία, θα πρέπει να πέθανε γύρω στα 58 του χρόνια.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
