Στο παρόν βιβλίο, ο συγγραφέας επιχειρεί να συνθέσει μια φαινομενολογία των μορφών του μεταφιλοσοφικού Συνειδότος, το οποίο όχι μόνον φιλοσοφεί, αλλά και φιλοσοφεί αναστοχαστικά πάνω στο ίδιο αυτό το φιλοσοφείν. Αυτό το απαρέμφατον του απαρεμφάτου, αυτή η φιλοσοφία της φιλοσοφίας αυτή η αυτοεγχείρηση ανοιχτής καρδιάς της φιλοσοφίας, είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου. Στην Αποδεικτική της παραδοσιακής Μεταφυσικής ο συγγραφέας αντιπαραθέτει την Ερμηνευτική της μοντέρνας Μεταφιλοσοφίας. Ενώ η πρώτη επιχειρεί να αποδείξει αιώνιες αλήθειες, η δεύτερη επιχειρεί να ανιχνεύσει τα ίχνη του χαμένου πρωτοτύπου στις αντιγραφές των αντιγραφών του μέσα στην ιστορία. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]