Αν τύχει κάποτε να πάτε στο Άμστερνταμ και να κάνετε βόλτα στα κανάλια, μπορεί να τη δείτε… ή μάλλον όχι, ούτε καν που θα την προσέξετε. Η οικία Ιντρίγκ είναι πράγματι μια μονοκατοικία που μοιάζει εντελώς φυσιολογική. Μόνο που δεν είναι καθόλου φυσιολογική η οικογένεια που μένει εκεί. Ε, ναι, γιατί οι Ιντρίγκ ασχολούνται με κάτι πολύ ξεχωριστό... Ετοιμαστείτε να γνωρίσετε μια πραγματική οικογένεια κατασκόπων! Ο Λάζλο Ιντρίγκ φορούσε ένα λινό γαλάζιο κοστούμι, λευκά παπούτσια και κρατούσε μια τσάντα με το φαγητό που μασουλούσε όση ώρα περίμενε. Ίσιωσε το μουστάκι του, όλος χαρά που το σχέδιο είχε στεφθεί με επιτυχία. "Αχ! Η νέα γενιά των Ιντρίγκ μας έχει βγάλει ασπροπρόσωπους σήμερα", μονολόγησε, διαπιστώνοντας πως και ο Μάρκους είχε πέσει με τα μούτρα στη δουλειά και τώρα περιεργαζόταν μ’ έναν μεγεθυντικό φακό ένα ένα τα μάρμαρα του ιερού. "Μπίνγκο!" είπε ξαφνικά ο Μάρκους και με τα λαστιχένια γάντια του έσπρωξε μια από τις μαρμάρινες πλάκες. Η πλάκα άνοιξε λες και ήταν πράγματι συρτάρι, αποκαλύπτοντας μια μικρή εσοχή. "Ιδού ο μυστηριώδης πάπυρος του Διόσκουρου! Δύο λεπτά και τριάντα τέσσερα!" αναφώνησε τότε σταματώντας το χρονόμετρο. "Καταπληκτικά!"