Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789602440681
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει εισηγήσεις από το ΙΑ΄ Συμπόσιο Ιστορίας της Τέχνης με θέμα «Επικοινωνίες και μεταφορές στην προβιομηχανική περίοδο» που διοργανώθηκε από το Μονεμβασιώτικο Όμιλο και το Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα ΕΤΒΑ, στις 23-26 Ιουλίου 1998. Στην συνάντηση ανακοινώθηκαν τα πορίσματα μελετών σχετικών με τις χερσαίες και θαλάσσιες επικοινωνίες, το εμπόριο, τη ναυτιλία και τις μεταφορές κατά την προβιομηχανική περίοδο. Παρουσιάστηκαν αρχαία και νεότερα οδικά συστήματα, διάφορα μεταφορικά μέσα του παρελθόντος, οι φάροι, οι συνθήκες διαβίωσης των ταξιδιωτών και άλλα παρεμφερή θέματα που συνθέτουν την εικόνα των συνθηκών επικοινωνίας και μεταφορών από την αρχαιότητα έως τη βιομηχανική επανάσταση.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Η Ελεωνόρα Σκουτέρη Διδασκάλου είναι επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα ιστορίας αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.)
Ο Νίκος Μπελαβίλας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1959. Έκανε σπουδές αρχιτεκτονικής και διδακτορική διατριβή στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου όπου διδάσκει από το 2003, σήμερα στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή. Έχει διδάξει επίσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Διηύθυνε το Γραφείο Λαυρίου του ΕΜΠ για τη δημιουργία του Τεχνολογικού-Πολιτιστικού Πάρκου και το Βιομηχανικό Μουσείο Ερµούπολης. Ως μέλος του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ, συμμετείχε στον σχεδιασμό του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Γουδί, του θαλασσίου μετώπου της Ελευσίνας, του Τεχνικού Πανεπιστημίου στη Λεµεσό, των επεκτάσεων του Τραµ στην Αθήνα και Πειραιά, κ.α. Ήταν επικεφαλής της μελέτης του κτιρίου της νέας Ταινιοθήκης της Ελλάδος στην Ιερά Οδό, όπως και των ερευνών του ΕΜΠ για τα Ιστορικά Μεταλλεία στο Αιγαίο, το Μητρώο Ελληνικής Βιομηχανικής Κληρονομιάς, του ιστορικού κέντρου της Πρέβεζας, του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού. Είναι μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς - TICCIH, του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων - ICOMOS και από το 2007 επιστημονικός αξιολογητής του World Heritage List της UNESCO.
Έχει γράψει τα βιβλία "Λιμάνια και Οικισμοί στο Αιγαίο της Πειρατείας" και "Τόποι Ανθρώπων - σχόλια για το χώρο και την πολιτική". Συμμετείχε με άρθρα του στους συλλογικούς τόμους "Αιγαίο: διάσπαρτη πόλη" στη 10η Biennale Αρχιτεκτονικής Βενετίας 2006, "Αthens-Absolute Realism" στην 8η Biennale Αρχιτεκτονικής Βενετίας 2002, " Ελλάδα της θάλασσας", "Ιστορικός βιομηχανικός εξοπλισμός στην Ελλάδα", "Το ελληνικό τοπίο", "Το Αιγαίο Πέλαγος. Χαρτογραφία και ιστορία, 15ος - 17ος αιώνας", "Ορυχεία στο Αιγαίο 19ος-20ος αιώνας", "Σύγχρονα ελληνικά τοπία" κ.α.
Ο Γιάννης Κιζής σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου και ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1971. Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στις αναστηλώσεις, από το Πανεπιστήμιο του York, το 1977, και διδακτορικό δίπλωμα από το Ε.Μ.Π. το 1987. Έχει πραγματοποιήσει δημοσιεύσεις σε θέματα που σχετίζονται με την ένταξη της σύγχρονης αρχιτεκτονικής σε ιστορικό περιβάλλον, στον τομέα της παραδοσιακής κατασκευής και αναστηλωτικής τέχνης. Έχει γράψει βιβλία με θέματα της παραδοσιακή αρχιτεκτονική στο Πήλιο, στην περιοχή της Θράκης, στη νήσο Σαμοθράκη και στο Βόρειο Αιγαίο.
Διευθύνει το γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών "Κίζης και Συνεργάτες", που ασχολείται συστηματικά με ζητήματα ειδικών αρχιτεκτονικών συνθέσεων, ένταξης νέων κτιρίων σε ιστορικό περιβάλλον, καθώς και αποκαταστάσεων μνημειακών κτιρίων και συνόλων. Τιμήθηκε επανειλημμένα με το διεθνές βραβείο "Europa Nostra"(1984,1992,1999). Είναι αναπληρωτής καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μετσοβίου Πολυτεχνείου.
Ο Αργύρης Πετρονώτης γεννήθηκε το 1924 στην Τρίπολη. ΄Ελαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως αντάρτης του ΕΛΑΣ. Για ανταμοιβή του εξορίστηκε στο κολαστήριο της Μακρονήσου και βασανίστηκε. Σπούδασε και πήρε δίπλωμα Αρχιτέκτονα-Μηχανικού Ε.Μ.Π. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ και του απενεμήθη πτυχίο του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Τμήματος. Μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία και τελείωσε εκεί ως αριστούχος Διδάκτωρ Μηχανικός (Dr. Ingenieur) στο Πολυτεχνείο του Μονάχου. Εργάστηκε ως επαγγελματίας Αρχιτέκτων και ως συνερευνητής σε ανασκαφές. Υπηρέτησε στο έργο προετοιμασίας αναστήλωσης του Ναού Επικουρίου Απόλλωνος στις Βάσσες Αρκαδίας. Δίδαξε Ιστορία Αρχιτεκτονικής στην Πολυτεχνική Σχολή Α.Π.Θεσσαλονίκης (παράλληλα Αρχιτεκτονική Μορφολογία στην εκεί Σχολή Καλών Τεχνών αμισθί) ως Αναπληρωτής Καθηγητής. Δεν κρίθηκε άξιος προαγωγής στη βαθμίδα Καθηγητού. Έλαβε μέρος σε τοπικά, εθνικά και διεθνή Συνέδρια. Μέλος Επιστημονικών Εταιριών/Ινστιτούτων. Δημοσίευσε εργασίες σχετικές με την ειδίκευσή του. Μελέτησε και κατασκευάζει με οικογενειακές δαπάνες Μνημείο των 603 Πεσόντων Αρκάδων το ΄40. Συνεργάζεται σε κοινοφελή έργα και επιστημονικές έρευνες. Και διδάσκοντας ακόμα, διδάσκεται και ενίοτε αναθεωρεί.
Ο Φώτης Μπαρούτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962, διδάσκει Κοινωνική και Οικονομική Ιστορία της Ευρώπης στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και ανακηρύχθηκε διδάκτορας Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε υπότροφος-ερευνητής στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας και επισκέπτης-ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η εξέλιξη των δημοσιονομικών θεσμών, η ιστορία των ιδεών και η διαμόρφωση της πολιτικής συμπεριφοράς των κυβερνώμενων (15ος-17ος αιώνας).
