Άμεσα διαθέσιμο
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607458568
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Στην αυγή του 21ου αιώνα επιβάλλεται ο παραλληλισμός με τον 16ο αιώνα: τότε εισήλθαμε στην εποχή του μοντέρνου, τώρα βρισκόμαστε στο μεταμοντέρνο. Από τον Γκρούνεβαλντ στον Φράνσις Μπέικον, από τον Γουτεμβέργιο στο Μπιλ Γκέιτς, μεσολάβησαν ρήξεις, φοβερές πολιτικές αναταραχές, πόλεμοι και σφαγές, αλλά και τεράστιες τεχνολογικές, κοινωνικές και πνευματικές αλλαγές. Όπως χθες έτσι και σήμερα παίζεται η μοίρα του ανθρώπου παράλληλα με την μοίρα της Ευρώπης. Στην εκκοσμίκευση της ιστορίας μας, η επιστήμη αντικατέστησε τη θρησκεία, χωρίς ωστόσο να εξασφαλίζει τη σωτηρία της ανθρωπότητας: ο πολιτισμός του εφήμερου, όπου τα πάντα είναι αναλώσιμα, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη δίψα για υπέρβαση. Και ο μύθος του ψηφιακού, νευρωτικού και βιονικού ανθρώπου προσκρούει στην πραγματικότητα των κινδύνων, τους οποίους δημιουργεί η ίδια η πρόοδος της επιστήμης - από τα ατομικά οπλοστάσια μέχρι το φαινόμενο του θερμοκηπίου, από τα πυρηνικά απόβλητα μέχρι τα γενετικά τροποποιημένα φυτά, από τις επιστημονικές παγίδες της πληροφορικής μέχρι τις πρακτικές της ευγονικής της ανθρώπινης κλωνοποίησης. Τέλος εποχής, αλλά όχι τέλος της ιστορίας: πρέπει να αντιμετωπίσουμε ένα καινούργιο κόσμο, χωρίς τις πλάνες που δημιουργεί η ιδεολογία της προόδου. Επιβιώνουμε της επιστήμης σημαίνει αναγνωρίζουμε ότι δεν μας κάνει θεούς: η αρχή της προφύλαξης επανεισάγει στο μεταμοντέρνο την έννοια του ανθρωπισμού. Αύριο η Αναγέννηση...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
O Ζαν Ζακ Σαλομόν είναι επίτιμος τακτικός καθηγητής στην έδρα Πολιτικών Επιστημών και Τεχνολογίας στο Conservatoire National des Arts et Metiers, και διευθυντής του κέντρου Επιστήμη, Τεχνολογία και Κοινωνία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης φιλοσοφία και ανθρωπολογία, και έκανε τη διατριβή του πάνω στη φιλοσοφία και την ιστορία της επιστήμης. Από το 1963 μέχρι το 1983 ίδρυσε και διηύθυνε το τμήμα για την πολιτική της επιστήμης και της τεχνολογίας του Οργανισμού Οικουμενικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OCDE). ΄Ιδρυσε, επίσης, το Διεθνές Συμβούλιο για τη Σπουδή των Πολιτικών Επιστημών, που είναι προσαρτημένο στο Διεθνές Συμβούλιο Επιστημονικών Ενώσεων (ICSU), και διετέλεσε πρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής Κοινωνικών Επιστημών του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Επιστημών (Στρασβούργο), και πιο πρόσφατα του Κολεγίου Πρόληψης Τεχνολογικών Κινδύνων, από το 1989 μέχρι το 1996. Υπήρξε έκτακτος καθηγητής στο ΜΙΤ, στο Χάρβαρντ και στο πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ.
Υπήρξε και εξακολουθεί να είναι σύμβουλος σε πολλά εθνικά συμβούλια και διεθνείς οργανισμούς, όπως η EEC, η Unesco και η Παγκόσμια Τράπεζα. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι Le destin technologique (Το πεπρωμένο της τεχνολογίας), (Παρίσι, εκδ. Balland, 1992 επανέκδ. Gallimard/Folio 1993), Science et Politique 1970 (Επιστήμη και Πολιτική) (επανέκδ. Παρίσι, Economica, 1989), L΄ecrivain public et l΄ordinateur: Mirages du developpement (Ο συγγραφέας στη δημόσια σφαίρα και ο υπολογιστής: Οράματα ανάπτυξης) σε συνεργασία με τον Αντρέ Λεμπό (Παρίσι, Hachette, 1988), Science, Guerre et Paix (Επιστήμη, Πόλεμος και Ειρήνη) (Παρίσι, Economica 1989), Le scientifique et le guerrier (Ο επιστήμονας και ο πολεμιστής) (Βelin, 2001).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
