Ο Κ. Γ. Βασιλείου παραλαμβάνει την εκπάγλου καλλονής ηγερία από το σημείο που την αφήνει ο Όμηρος. Το “Επέκεινα της Ελένης” αποτελεί μια περιδιάβαση στα αιώνια πέπλα των παθών. Η διαχρονική γυναικεία ομορφιά, ως πηγή ζωής και θανάτου, πίκρας και απόλαυσης, εξουσίας και πανουργίας.

Αλήθεια, τι απέγινε το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου; Έχει βάση η φήμη, ότι είναι ενανθρώπιση της θεάς Αφροδίτης; Μήπως η τιμημένη βασίλισσα προκάλεσε πόλεμο ακόμη και ανάμεσα στους Ολύμπιους; Οι συναντήσεις με πολιτικούς, στρατηγούς και ποιητές που οδηγούν; OΜενέλαος, αυτός ο προδομένος ήρωας, εξακολουθεί να την ψάχνει απεγνωσμένα;

Η βύθιση στα άδυτα του κάλλους καθιστά τους χαμαιγενείς, κοινωνούς μιας ουράνιας οπτασίας: ηδονή ατέλειωτη, χωρίς όρια, πέρα από ηθικούς κανόνες και φραγμούς.

Με το ανά χείρας μυθιστόρημα,εκτός από την εξωλογική αφήγηση, οι φτερωτοί δεκαπεντασύλλαβοι υμνούν τις μορφές, που συγκροτούν το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Η ευκλεής οδηγήτρα του γένους και της παγκόσμιας κοινότητας βρίσκεται εσαεί στο πλευρό των μαχητών. Τριακόσιες μεθυστικές σελίδες μυθικής ανακρίβειας, με απώτερο σκοπό την ανατροπή.