Μέσα από τις σελίδες του λευκώματος `Ο Μόχθος των Ανθρώπων` όσο και γενικότερα από την δράση `επαγγέλματα και δραστηριότητες που χάνονται στο πέρασμα του χρόνου` η οποία υλοποιείται τα τελευταία χρόνια από την Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης επιχειρούμε μια αναδρομή στην Ελλάδα που χάθηκε και στην Ελλάδα που μεταλλάσσεται διαρκώς μέσα από την καθημερινή εργασία. Ένα οδοιπορικό αυτογνωσίας, γνωριμίας με τον κόσμο των γονιών και των παππούδων μας που δίνει τη θέση του άλλοτε νοσταλγικά, άλλοτε δυναμικά και άλλοτε καταστροφικά στην πραγματικότητα του σήμερα που με απίστευτη ταχύτητα γίνεται χθες.
Η ερευνητική δράση, η έκθεση, το λεύκωμα, οι καταγραφές και ότι άλλο παράλληλα συναντιέται αποτελούν ένα πολυεπίπεδο εγχείρημα που φιλοδοξεί από την μια να αποτελέσει αφετηρία σ` ένα ταξίδι σε μια Ελλάδα που είτε δεν υπάρχει πλέον, είτε μεταλλάσσεται. Παράλληλα όμως φιλοδοξεί πέραν από αποθετήριο ιστορικής μνήμης να αποτελέσει και αφετηρία αναπτυξιακού προβληματισμού. Γέφυρα αυτού που φεύγει με αυτό που πιθανά θα μπορούσε δυναμικά να το αντικαταστήσει.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]