(. . .) Κάνοντας κανείς μια ψυχρή αποτίμηση του αποτελέσματος του αγώνα της ΕΟΚΑ, καταλήγει στο σαφές συμπέρασμα ότι ο αγώνας αυτός απέτυχε. Αυτοί που βγήκαν κερδισμένοι από τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου ήταν η Τουρκία και η εθνικιστική μερίδα των Τουρκοκυπρίων. Στη συνείδηση των Ελληνοκυπρίων, ωστόσο, ο αγώνας της ΕΟΚΑ είναι καταξιωμένος ως ένας νικηφόρος αντιαποικιακός αγώνας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εκείνο που αποτιμάται δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα, αλλά η πορεία προς το σκοπό. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το πού κατέληξε ο αγώνας του 1955-59, η ΕΟΚΑ υπήρξε η ενσάρκωση των πόθων του κυπριακού λαού για Ένωση. Στα τέσσερα χρόνια που κράτησε η εξέγερση, ο λαός αγκάλιασε, σχεδόν στο σύνολό του, τον αγώνα. Πίστεψε σ` αυτόν και έκανε θυσίες για την ευόδωσή του. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ υπήρξαν μεγάλες στιγμές και ανεπανάληπτα παραδείγματα ανδρείας και αυτοθυσίας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]