Συνήθως δεν δίνω βάση σε ανώνυμα τηλεφωνήματα, στα οποία μάλιστα μου δίνουν διαταγές. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, η πρόκληση ήταν μεγάλη και τα χρήματα πολλά.
Η πιστή αντιγραφή έργων τέχνης είναι, χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής, αυτό που ξέρω να κάνω καλά, καλύτερα απ` όλους, τουλάχιστον στην Ελλάδα.
Η αντιγραφή, λοιπόν, ενός σκίτσου της σχολής του Ντύρερ και η τοποθέτησή του στη θέση του αυθεντικού μέσα στην κρεβατοκάμαρα μιας έπαυλης -πραγματικού φρουρίου- έκανε τη δουλειά ακόμη πιο επικίνδυνη, αλλά και πιο ενδιαφέρουσα. Και όλα πήγαιναν καλά, μέχρις ότου η γνωριμία μου με μια εκρηκτική καλλονή θα άλλαζε τα πάντα. Η Αντριάνα ήταν μια ξανθιά κούκλα που κυκλοφορούσε με ένα τσαντάκι λίγο πιο διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Αντί για κραγιόν, μάσκαρα και άλλα γυναικεία αξεσουάρ, μέσα είχε ένα όπλο, πολλά μετρητά και ένα κινητό που δεν σταματούσε να χτυπάει. Και τότε κατάλαβα ότι η περιπέτεια μόλις άρχιζε.
Ένα ατέλειωτο κυνηγητό σε τρεις πόλεις που κόβει την ανάσα και κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ο κυνηγός και ποιο το θήραμα. Αυτό που, όμως, όλοι ξέρουν είναι το δόλωμα: Ο `ένοχος λαγός`

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]