Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607099471
Κατηγορίες:
Φιλοσοφία | Κοινωνιολογία | Θρησκεία , Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η `Δευτέρα Εννεάς` του Πλωτίνου (204-270 μ.Χ.) πραγματεύεται κυρίως ζητήματα που έχουν σχέση με τη συγκρότηση του αισθητού σύμπαντος και τις δυνάμεις που το διέπουν. Ασχολείται με τη σύσταση και την κίνηση των ουρανίων σωμάτων, ασκεί λεπτομερειακή κριτική στις αστρολογικές θεωρίες που επικρατούσαν κατά την εποχή του, διερευνά την υλική υπόσταση των αισθητών αντικειμένων, ακόμη και προβλήματα σχετικά με την οπτική αντίληψη που έχουμε γι` αυτά. Κορυφώνεται με ένα κείμενο οξείας κριτικής εναντίον του Γνωστικισμού, μιας τάσης που αναπτύχθηκε μέσα στον ραγδαία ανερχόμενο τότε Χριστιανισμό και η οποία καταδίκαζε τον κόσμο και τις δυνάμεις που τον δημιούργησαν ως προϊόντα απώλειας και έκπτωσης από τη θεϊκή Ουσία. Έτσι ο Πλωτίνος αναλαμβάνει να υπερασπιστεί την παραδοσιακή ελληνική αντίληψη για την ομορφιά, την ευταξία και την αρμονία του σύμπαντος, θεωρημένες ως εκδηλώσεις μιας αγαθοποιού θεϊκής Πρόνοιας, απέναντι στις αντικοσμικές δοξασίες, οι οποίες έμελλαν να κυριαρχήσουν, λίγο ως πολύ, κατά την περίοδο του Μεσαίωνα σε Ανατολή και Δύση.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο φιλόσοφος Πλωτίνος αποτελεί τον κυριότερο εκπρόσωπο του Νεοπλατωνισμού. Γεννήθηκε το 204 με 205 μ.Χ. στην Αίγυπτο. Ίδρυσε φιλοσοφική σχολή στη Ρώμη στην οποία δίδασκαν όχι μόνο οι επαγγελματίες του είδους, αλλά και επιφανείς άνδρες. Ο ίδιος δεν έδινε τόσο σημασία στη σωματική υπόσταση του ανθρώπου όσο στη δύναμη της ψυχής. Η ψυχή, κατά τη βασική θεωρία του των "τριών υποστάσεων", έχει θεϊκή προέλευση και θεϊκή υπόσταση. Η ψυχή δίνει πνοή στην αδιαμόρφωτη ύλη του κόσμου στην οποία συγκαταλέγονται και τα σώματα των ανθρώπων. Ο άνθρωπος λοιπόν για να εξασφαλίσει την αιωνιότητα της ψυχής του θα πρέπει να την αφιερώσει στον υπέρτατο σκοπό της ένωσης με το Θείο. Αν όμως λησμονήσει τη φύση της ψυχής του και αυτή αφιερωθεί εξολοκλήρου στην εξυπηρέτηση των υλικών αναγκών και «δεθεί» με την υποδεέστερη αξιολογικά εγκόσμια ύλη, η φυσική τιμωρία της θα είναι ο θάνατος μαζί με το σώμα. Έτσι λοιπόν η ψυχή όχι μόνο δεν ανταμείβεται -για το ότι θυσίασε την αρχική της επουράνια θέση για να ζωογονήσει την κοσμική ύλη- αλλά τιμωρείται εξαιτίας της αλαζονικής στάσης που κράτησε αφού την γοήτευσε η επιφανειακή χάρη της υλικής διάστασης. Ο Πλωτίνος δεν απέφυγε να υιοθετήσει την πλατωνική θεώρηση για την ιδανική πολιτεία. Μια πολιτεία χωρισμένη σε τρεις τάξεις (λαός, φύλακες, άρχοντες, -το ρόλο των τελευταίων θα έπαιζαν οπωσδήποτε και αποκλειστικά οι φιλόσοφοι-), στα πλαίσια της οποίας το καθένα άτομο θα είχε προκαθορισμένη θέση στην κοινωνία και ελάχιστες δυνατότητες ανέλιξης. Ο Πλωτίνος έδωσε μια άλλη διάσταση στη φιλοσοφική σκέψη. Καθόρισε το σκοπό της φιλοσοφίας όχι μόνο σε επίπεδο άσκησης του ανθρωπίνου πνεύματος και της ανθρώπινης λογικής ικανότητας, καθώς τον είχαν καθορίσει προγενέστεροι φιλόσοφοι, αλλά σε παράγοντα που θα οδηγήσει τον άνθρωπο στη σωτηρία της αιωνιότητας.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Παύλος Καλλιγάς αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο. Είναι επίκουρος καθηγητής αρχαία φιλοσοφίας στον Τομέα Φιλοσοφίας και Θεωρίας της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας των Επιστημών (Μ.Ι.Θ.Ε.) του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Παύλος Καλλιγάς αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο. Είναι επίκουρος καθηγητής αρχαία φιλοσοφίας στον Τομέα Φιλοσοφίας και Θεωρίας της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας των Επιστημών (Μ.Ι.Θ.Ε.) του Πανεπιστημίου Αθηνών.
