Ένα μυστικό μας γυρίζει στο παρελθόν, στη Γαλλία, σ` ένα χωριό του Σερ, στα χρόνια του `40, όπου όλα φαίνονταν ξέγνοιαστα, πολύ μακριά από τα συρματοπλέγματα. Όμως τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Να τι μας λέει ο νεαρός αφηγητής της ιστορίας: «Όσα πιο πολλά μου αποκάλυπτε η Λουίζ στην εξομολόγησή της, τόσο πιο πολύ διαλύονταν οι βεβαιότητές μου... Η ιστορία των γονιών μου... γινόταν περίπλοκη. Διέτρεχα τα μονοπάτια της στα τυφλά - έξοδος που με απομάκρυνε από εκείνους που αγαπούσα και μ` οδηγούσε σε πρόσωπα άγνωστα. Πλάι σ` ένα δρόμο γεμάτο από ψιθύρους, διέκρινα πια πρόσωπα ξαπλωμένα στην άκρη. Τρεις νεκροί ξεπρόβαλαν μέσ` απ` το σκοτάδι. Για πρώτη φορά άκουγα τα ονόματά τους: Ρομπέρ, Χάννα και Σιμόν. Ο Ρομπέρ, ο σύζυγος της Τάνιας. Ο Σιμόν, ο γιος του Μαξίμ και της Χάννας. Άκουσα τη Λουίζ να λέει `ο άντρας της Τάνιας`, `ο γιος του Μαξίμ` και δεν ένιωσα τίποτα. Έμαθα πως ο πατέρας μου και η μητέρα μου, πριν γίνουν ανδρόγυνο, ήταν κουνιάδος και νύφη, και δεν αντέδρασα. Ισορροπώντας στο σκοινί που μόλις είχε τεντώσει η Λουίζ, με τα χέρια γαντζωμένα στην κούνια, κοίταξα μπροστά, μακριά, με το μάτι καρφωμένο στο τέλος της ιστορίας μου».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]