Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789600500530
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το βιβλίο του Ανδρέα Ζαπάντη Ελληνο-Σοβιετικές Σχέσεις, 1917-1941 ασφαλώς θα προσελκύσει την προσοχή του κοινού:
Πρώτον, το θέμα παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Δεύτερον, παρουσιάζει αφ` εαυτού εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Τέλος ο Α. Ζαπάντης βασίζει την έκθεση των γεγονότων, τις κρίσεις και τα συμπεράσματά του σε αυθεντικές πηγές, πολλές από τις οποίες ήσαν ανεξερεύνητες και παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό, αποκαλύπτοντας άγνωστες και εκτάκτως ενδιαφέρουσες πτυχές της περιόδου 1917-1941 για τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Η αφήγηση ρέει χωρίς προσκόμματα, η αλληλουχία και η συνέπεια στην ανάπτυξη των θεμάτων έχουν εξαίρετη δομή. Εμφανέστατη είναι η επίμονη έρευνα του συγγραφέα να εξακριβώνει, με τον πιο υπεύθυνο τρόπο, ακόμη και δευτερεύουσες λεπτομέρειες, πού φωτίζουν με πολύ ρεαλισμό τις καταστάσεις πραγμάτων, τις διαθέσεις προσώπων, τούς φανερούς ή τούς κρύφιους σκοπούς της πολιτικής της Ε.Σ.Σ.Δ. απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και την θέση απόλυτης υποταγής του ΚΚΕ στην Μόσχα κατά τα ιστορούμενα χρόνια.
Οι μεγάλες και εις βάθος μεταρρυθμίσεις πού άρχισαν ήδη στην σοβιετική κοινωνία, καθιστούν τις αποκαλύψεις του βιβλίου ακόμη πιο ενδιαφέρουσες. Α.Σ.Β.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Άγγελος Σ. Βλάχος (1915-2003). Ο Άγγελος Σ. Βλάχος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια με καταγωγή από την Αθήνα, εγγονός του λογοτέχνη και πολιτικού Άγγελου Βλάχου (1838-1920). Ο πατέρας του ήταν δικαστικός. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1939 μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Στρατεύτηκε κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου και πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο. Το 1943 φυλακίστηκε από τους γερμανούς και κατόρθωσε μετά από προσπάθειες να φύγει στη Μέση Ανατολή, όπου πήρε μέρος στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση που βρισκόταν στο Κάιρο. Μετά την απελευθέρωση σταδιοδρόμησε ως διπλωμάτης (α΄ γραμματέας της πρεσβείας της Άγκυρας και της Ρώμης, γενικός πρόξενος Ιεροσολύμων και Λευκωσίας και έλληνας αντιπρόσωπος στη Γενεύη), φτάνοντας ως το βαθμό του πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα, ενώ παράλληλα διακρίθηκε και στο χώρο της πολιτικής (υφυπουργός Παιδείας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Πιπινέλη το 1963, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών ως την κήρυξη της απριλιανής δικτατορίας και την παραίτησή του, υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας το 1974). Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1945 με το υπό μορφής χρονικού πεζογράφημα "Το μνήμα της γρηάς", που αντλούσε το θέμα του από τον πόλεμο στην Αλβανία. Για το λογοτεχνικό του έργο τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1954 για το μυθιστόρημα "Ο κύριός μου Αλκιβιάδης"), το Βραβείο Υπουργείου Παιδείας (1958 για τη νουβέλα "Ώρες ζωής" και 1968 για τη συλλογή διηγημάτων "Ντάιμας ο τυχερός"), το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1972), και το 1985 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα Λογοτεχνίας/Πεζού Λόγου. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία συνεργαζόμενος με αθηναϊκές εφημερίδες υπό το ψευδώνυμο Ανδρέας Βέλος. Στο πεζογραφικό έργο του Άγγελου Σ. Βλάχου κυριαρχεί η ιστορική θεματική, είτε ως απόπειρα συνολικής αναπαράστασης μιας συγκεκριμένης εποχής, είτε ως ένταξη ατομικών περιπτώσεων στον αντίστοιχο ιστορικό περίγυρο. Η γραφή του είναι φροντισμένη στη δομή της, λιτή, συναισθηματικά συγκρατημένη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Άγγελου Βλάχου βλ. Αφρουδάκης Άγγελος, "Άγγελος Σ. Βλάχος", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ʼ40 ως την δικτατορία του ʼ67", τ. Γ΄, σ. 54-63, Αθήνα: Σοκόλης, 1988· Ζήρας Αλέξης, "Βλάχος Άγγελος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 2, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1984 και Φαρμάκης Φρ., "Βλάχος Άγγελος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 4, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ.
(πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
